|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیباییها و رمز و رازهای عشق و شیدایی میپردازد. شاعر به گفتگو با گیسوان محبوب و عواطف ناشی از آن اشاره میکند و در شب تاریک از رازهای لبانش سخن میگوید. همچنین حکمتهای عشق و دیوانگی را بررسی میکند و میکوشد تا عمق احساسات را با استفاده از تمثیلهای شمع و پروانه بیان کند. در نهایت، این شعر تجلیاتی از عشق را در حالت مستی و بیخود بودن توضیح میدهد.
هوش مصنوعی: در شبی تیره و تار، شانهای با گیسوان تو صحبت کرد و داستانی را به تصویر کشید.
هوش مصنوعی: اگر از زیبایی و راز لبهای تو سخن بگویند، من نیز داستانی از لبهای پیمانه (شراب) را روایت میکنم.
هوش مصنوعی: چطور ممکن است که از زنجیر موی تو، داستان عقل را برای دیوانهای تعریف کنند؟
هوش مصنوعی: در حالت بیداری، کسی جرأت نکرد در مورد مستی و بیخود بودن صحبت کند، اما در حالت مستی، با شجاعت و سرخوشی از این موضوع سخن گفتند.
هوش مصنوعی: اگر در جمعی درباره شمع و پروانه صحبت کنند و کسی بگوید که بیپروانه تنها شمع است، در واقع از آنچه که بین این دو وجود دارد، غفلت میشود. پروانه به شمع وابسته است و بدون آن معنایی ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.