تو را مسجد مرا میخانه ای شیخ
تو را سبحه مرا پیمانه ای شیخ
تو را ورد سحرگاهی و ما را
همه شب ناله مستانه ای شیخ
زنخ کم زن که در گوش من آید
همه افسون تو افسانه ای شیخ
مکن عیب من از ویرانه گردی
مرا گنجی است در ویرانه ای شیخ
زبانی آتشین چون شمع دارم
مپر گردم تو چون پروانه ای شیخ
تو را کوه و مراکانی است در کوه
تو را دانه مرا دردانه ای شیخ
مرا بر گردش پیمانه پیمان
تو را با سبحه صد دانه ای شیخ
مرا با بیدل و دیوانه خوشتر
تو را با عاقل و فرزانه ای شیخ
عجایب ها ببینی گر نهی چشم
یکی بر روزن این خانه ای شیخ
یک امشب را بکوی میفروشان
شوی مهمان برندان یا نه ای شیخ؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نوعی نمایش تفاوت‌های از نظر روحی و معنوی میان دو شخصیت است: شاعر و شیخ. شاعر به میخانه و زندگی مستانه خود اشاره می‌کند و از عشق و شور و حال خودش می‌گوید، در حالی که شیخ به مسجد و عبادت و معنویت توجه دارد. شاعر از شیخ می‌خواهد که او را قضاوت نکند و از دل‌شکستگی خود در ویرانه سخن می‌گوید، در حالی که در تلاش است تا زیبایی‌ها و لذت‌های زندگی را دریابد. همچنین، یک نوع دیالوگ بین عاقل و دیوانه، و تمایزهایی بین نوع رفتار و فکر هر یک از این دو شخص در شعر وجود دارد. در نهایت، شاعر دعوت می‌کند تا لحظاتی با هم در کافه بگذرانند و از زندگی لذت ببرند.
هوش مصنوعی: ای شیخ، تو در حال عبادت در مسجد هستی و من در حال نوشیدن در میخانه. تو با تسبیح خود مشغول ذکر و دعا هستی و من با جام خود سرگرم لذت و سرگرمی.
هوش مصنوعی: تو در سحرگاهان به ذکر و دعا مشغولی و ما در طول شب، ناله‌های عشق و شیدایی سر می‌دهیم ای شیخ.
هوش مصنوعی: نیکو کن که در گوش من نیاید، همه جذابیت تو داستانی است که از زبان شیخ نقل می‌شود.
هوش مصنوعی: به من ایراد نگیری که من در ویرانی زندگی می‌کنم، زیرا من در این ویرانه، گنجی عظیم دارم.
هوش مصنوعی: من زبانی پرحرارت مانند شمع دارم، پس چرا باید مانند پروانه دور تو بچرخم، ای شیخ؟
هوش مصنوعی: تو مسیری سخت و پر از چالش‌ها داری، و من هم در میان این چالش‌ها، خاص و با ارزش هستم.
هوش مصنوعی: من در دوری از تو، مانند چرخش یک پیمانه، به یاد تو هستم که با یک تسبیح صد دانه‌ای یادآوری می‌شود.
هوش مصنوعی: من با افرادی چون بیدل و دیوانه بیشتر خوشحال می‌شوم، در حالی که تو با عاقل و فرزانه‌هایی همچون شیخ بهتر کنار می‌آیی.
هوش مصنوعی: اگر بخواهی شگفتی‌ها را ببینی، کافی است یکی از چشمانت را به روزنه این خانه بیندازی.
هوش مصنوعی: آیا امشب به خانه میفروشان می‌روی و مهمان آنها می‌شوی یا نه، ای شیخ؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.