گنجور

 
قدسی مشهدی

دانی که چرا قضا چو نقش تو نگاشت

سرو چمنت را به بلندی نفراشت؟

هر فتنه که داشت، صرف چشمانت کرد

زین بیش، قضا فتنه و آشوب نداشت