|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به دنبال شخصی است که همدم و هم‌آوای او در غم و دردهایش باشد. او از زیبایی و جذابیت این شخص می‌گوید و حسرت می‌خورد که نمی‌تواند زیبایی‌اش را ببیند. شاعر همچنین به عدم شناخت خود از حال این شخص اشاره می‌کند و می‌خواهد بداند که این فرد چه کسی است که این‌گونه او را مجذوب کرده. در مجموع، شعر احساسات عمیق و اشتیاقی را به تصویر می‌کشد که شاعر نسبت به این شخص دارد.
هوش مصنوعی: ای پرندهٔ نغمه‌خوان وصالم، هم‌نوا و همدم من که هستی؟ غم و اندوه من با توست، تو چه کسی هستی که همراه من در این غم هستی؟
هوش مصنوعی: کسی که صدای ساز و آواز غم را نشنیده، چگونه می‌تواند بگوید که من آتش‌پرست یا عاشق شوق و شعله هستم؟
هوش مصنوعی: اگر حسادت اجازه می‌داد، زیبایی‌ات را به آن کسی که گفت عاشق ناز تو کیستی، نشان می‌دادم.
هوش مصنوعی: من از حال خودم آگاه نیستم و این بی‌خودی من از جذابیت چشمان توست، تو کیستی که چنین احساسی را در من ایجاد کرده‌ای؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.