راست رو نیست بر آماج اثر، تیر نفس
چه عجب گر گله‌مندیم ز تاثیر نفس
راز من چون نشود فاش، که در سینه تنگ
ناله را پا نتوان بست به زنجیر نفس
وصل تو لطف الهی‌ست، وگرنه این بخت
ندهد دست، به فکر دل و تدبیر نفس
بعد عمری که به پرسیدن ما آمده‌ای
دست دهشت شده در سینه گلوگیر نفس
قدسی ار یار گذشت از تو و آهی نزدی
دهشت این کرد، مپندار ز تقصیر نفس
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره اثرات و تأثیرات نفس و روح انسانی است. شاعر به این موضوع اشاره می‌کند که نفسی که تأثیر عمیقی بر روح و وجود انسان دارد، نمی‌تواند بی‌صدا بماند و احساسات و رازهای درون را به سختی می‌توان پنهان کرد. او به وصال محبوب به عنوان لطفی از جانب خدا اشاره می‌کند و می‌گوید که پس از سال‌ها انتظار، حالا که محبوب آمده، احساسات عمیق و گلوگیر نفس را تجربه می‌کند. در نهایت، تأکید می‌کند که اگر محبوبی به او نزدیک شود، هیچ تقصیری از جانب نفس وجود نخواهد داشت و این احساسات ناشی از عشق و ارتباط عمیق روحی است.
هوش مصنوعی: اگر در مسیر درست حرکت نکنیم، طبیعی است که تحت تأثیر نفس و خواسته‌های خود قرار بگیریم و از آن اثر بپذیریم. بنابراین، جای تعجب نیست اگر از این تأثیرات گله‌مند باشیم.
هوش مصنوعی: زمانی که راز من فاش نشود، در دل تنگم نمی‌توانم ناله‌ام را که همچون نفس است، به زنجیر بکشم.
هوش مصنوعی: پیوست تو به حق، نعمت بزرگی است و اگر این نعمت نبود، هیچ چیز نمی‌توانست به آرزوی دل و تدبیر خودمان کمک کند.
هوش مصنوعی: بعد از سال‌ها که به جستجوی ما آمده‌ای، حالا در دلت ترسی به وجود آمده که نفس را در گلویت حبس کرده است.
هوش مصنوعی: اگر محبوب تو از کنار تو گذشت و تو آهی نکشیدی، نترس، زیرا این به تقصیر نفس تو نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.