هنوز از ناله‌ای صد شعله در جان می‌توانم زد
نوای عندلیبی در گلستان می‌توانم زد
بهار گلشن خونین‌دلان چون بشکفد، من هم
سری چون غنچه بیرون از گریبان می‌توانم زد
هنوزم سینه افسرده یک دوزخ شرر دارد
شبیخون دگر بر داغ حرمان می‌توانم زد
هنوز از گریه چشم تر نشسته دامن مژگان
ز مژگان طعن لب خشکی به طوفان می‌توانم زد
مکن ای باغبان عشق بیرونم ازین گلشن
که جوش شیونی با عندلیبان می‌توانم زد
هنوز اندر میان تیره‌بختان، از سر زلفی
به نام بخت خود، فال پریشان می‌توانم زد
هنوز از حسرت زلفی میان بی‌سرانجامان
به آهی شعله در گبر و مسلمان می‌توانم زد
کفن را در لحد از بس به خون دیده آلودم
به محشر خیمه پهلوی شهیدان می‌توانم زد
مکن گو دیگری تحریک قتلم پیش او قدسی
که چون پروانه خود بر شعله دامان می‌توانم زد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر نشان‌دهنده‌ی احساس عمیق درد و ناامیدی شاعر است. او از توانایی خود در بیان ناله‌های دل‌شکسته و ایجاد نوایی مانند پرنده‌های باغ سخن می‌گوید. شاعر به زیبایی به بهارشکفتن در دل‌های محزون اشاره می‌کند و اظهار می‌دارد که هنوز هم می‌تواند احساسات خود را بروز دهد. همچنین، او به حسرت و غم‌هایی که از عشق و بی‌وفایی به جانش نشسته اشاره می‌کند. در عین حال، درخواست می‌کند که از او جدا نشوند و او را از گلشن عشق بیرون نکنند. شاعر با بیان تصاویری از غم و سوگ، به قدرت و شدت احساسات خود تأکید می‌کند و نشان می‌دهد که باوجود تمام دردها، هنوز امید دارد و می‌تواند با صدای خود، پیامی را به گوش برساند.
هوش مصنوعی: من هنوز می‌توانم با ناله‌ام آتش شوق و احساس را در درونم روشن کنم و همانطور که بلبل در گلستان آواز می‌خواند، من هم می‌توانم صدای زیبا و دلنشینی را در دلم ایجاد کنم.
هوش مصنوعی: وقتی بهار و زیبایی به خاستگاه عاشقان آغشته به درد و رنج برسد و شکوفا شود، من نیز می‌توانم مانند یک غنچه، سری از درون پوشش خود بیرون بیاورم.
هوش مصنوعی: هنوز هم در درون من، افسردگی و ناراحتی وجود دارد که همانند شعله‌ای آتشین است. می‌توانم بار دیگر بر زخم‌های عمیق و دردناک فکر کنم و به آنها حمله کنم.
هوش مصنوعی: چشم‌هایم هنوز از گریه پر است و دامن مژگانم غرق در اشک است. از لب‌های خشک و ناتوانی‌ام می‌توانم مانند طوفان فریاد بزنم.
هوش مصنوعی: ای باغبان، مرا از این باغ عشق بیرون نبر، چرا که می‌توانم در این سرزمین با پرندگان خوش‌خوانی کنم و لذت ببرم.
هوش مصنوعی: در میان افرادی که به نوعی بدشانس هستند، هنوز هم می‌توانم با کمکی از زلفی به نام بخت، پیش‌بینی‌هایی را انجام دهم که نشان‌دهنده نگرانی‌ها و آشفتگی‌هایم باشد.
هوش مصنوعی: هنوز می‌توانم به خاطر آرزو و حسرتی که از زلف کسی در دل دارم، با اندوهی عمیق و آتشین، بر روح و جان افرادی از هر دین و مذهب تأثیر بگذارم.
هوش مصنوعی: به خاطر خون‌هایی که دیده‌ام، کفن را در قبر به شدت آلوده کرده‌ام و همین باعث می‌شود که در قیامت به راحتی بتوانم در کنار شهیدان چادر بزنم.
هوش مصنوعی: کاری نکن که دیگری در برابر او به من تحریک کند، زیرا من مانند پروانه‌ای هستم که می‌توانم به راحتی بر شعله آتش بنشینم و خود را بسوزانم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.