هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به توصیف حال و هوای زمستان می‌پردازد و با نشستن در کنار آتش، بوی خوشی را استشمام می‌کند. او از احساس گرما و زیبایی این لحظات لذت می‌برد و به نوعی با طبیعت و عناصر آن ارتباط برقرار می‌کند. احساسات عاطفی و زیبایی‌شناسی او در این لحظه قابل لمس است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به توصیف حال و هوای زمستان می‌پردازد و با نشستن در کنار آتش، بوی خوشی را استشمام می‌کند. او از احساس گرما و زیبایی این لحظات لذت می‌برد و به نوعی با طبیعت و عناصر آن ارتباط برقرار می‌کند. احساسات عاطفی و زیبایی‌شناسی او در این لحظه قابل لمس است.
هوش مصنوعی: من جبه‌ای پوشیده‌ام و در آتش زمستان نشسته‌ام.
هوش مصنوعی: بوی خوشی از کعبه به مشامم رسید و به خودم گفتم که این عطر جانم را از بین می‌برد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جگر تشنگانند بی‌توشگان
که بیچارگانند و بی‌زاوران
چو بشنید پرویز پوزش کنان
برانگیخت از هر سویی مهتران
ولیکن مرا هست عذر زنان
یکی هفته ام داد باید زمان
خداوند ما شاه کشورسِتان
که نامی بدوگشت زاولستان
سر شهریاران ایران زمین
که ایران بدو گشت تازه جوان
یکی خانه کرده‌ست فرخاردیس
[...]
به دست آرد از آب حیوان نشان
بخور زو و پس شاد زی جاودان
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.