سحر دمیده و گل در دمیدنست مخسپ
جهان جهان گل نظاره چیدنست مخسپ
مشام را به شمیم گلی نوازش کن
نسیم غالیه سا در وزیدنست مخسپ
ز خویش حسن طلب بین و در صبوحی کوش
می شبانه ز لب در چکیدنست مخسپ
ستاره سحری مژده‌سنج دیداری‌ست
ببین که چشم فلک در پریدنست مخسپ
تو محو خواب و سحر در تأسف از انجم
به پشت دست به دندان گزیدنست مخسپ
نفس ز ناله به سنبل درودنست بخیز
ز خون دل مژه در لاله چیدنست مخسپ
نشاط گوش بر آواز قلقلست بیا
پیاله چشم به راه کشیدنست مخسپ
نشان زندگی دل دویدنست مایست
جلای آینه چشم دیدنست مخسپ
ز دیده سود حریفان گشودنست مبند
ز دل مراد عزیزان تپیدنست مخسپ
به ذکر مرگ شبی زنده داشتن ذوقی‌ست
گرت فسانه غالب شنیدنست مخسپ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی‌ها و شگفتی‌های صبح و بهار است. شاعر از دمیدن سحر و گل‌های تازه سخن می‌گوید و حس زیبایی و طراوت را در طبیعت به تصویر می‌کشد. او از خواننده می‌خواهد که از خواب بیدار شود و از عطر گل‌ها لذت ببرد. همچنین، به اهمیت زندگی و شوق زندگی اشاره می‌کند و این که باید از لحظات زیبا بهره برد. در نهایت، یادآوری می‌کند که با وجود مرگ، باید به زیبایی‌های زندگی توجه داشت و آنها را جشن گرفت.
هوش مصنوعی: صبح دمیده و گل‌ها در حال شکفتن هستند. دنیا را رها نکن، چرا که اینجا همواره زیبایی و تماشای گل‌ها وجود دارد.
هوش مصنوعی: نسیم خوشبو به آرامی می‌وزد و گل‌ها را بغل می‌کند، پس از آن بهره‌مند شو و از این نعمت لذت ببر.
هوش مصنوعی: به زیبایی خودت توجه کن و در صبحگاهی تلاش کن تا لذت ببری، چراکه شب‌ها از لب‌های زیبایت نمی‌توان چشم پوشید.
هوش مصنوعی: ستاره صبح، نوید دیدار را می‌دهد، ببین که چشمان آسمان در حال پرواز و جنب و جوش هستند، خود را پنهان نکن.
هوش مصنوعی: شما در خواب و جادو غرق شده‌اید و از ستاره‌ها به خاطر دلتنگی نگران هستید و به حالت تعجب و افسوس به پشت دست خود نگاه می‌کنید و دندان بر روی آن می‌گذارید.
هوش مصنوعی: نفس‌های ما از درد و ناله‌ای که داریم، به گل سنبل سلام می‌فرستد. برای لحظه‌ای از غم و اندوه بیدار شو و با اشک‌های دل، گل لاله را بچین. از خواب غفلت بیرون بیا.
هوش مصنوعی: شادی گوش به صدای آبشار و چک چک آب است، بیا که چشم‌ها منتظر نوشیدن از پیاله هستند، مخفی نکن این احساس را.
هوش مصنوعی: نشان زندگی، پرش دل و شوق و احساس است. باید نگاه به آینه چشم‌ها داشته باشی و از زیبایی‌ها و حقیقت‌ها غافل نمانی.
هوش مصنوعی: این شعر به این معنی است که نباید از نظر دیگران تحت تأثیر قرار بگیریم و باید به احساسات و خواسته‌های عزیزان خود توجه کنیم. در واقع، لازم است از دل و احساسات خود مراقبت کنیم و به آنچه برایمان ارزشمند است، اهمیت بدهیم.
هوش مصنوعی: به یاد مرگ بودن و ذکر آن، خوشی خاصی به همراه دارد، اگر تو همواره به داستان‌های جذاب و افسانه‌ها گوش نمی‌دهی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.