زاهد که و مسجد چه و محراب کجایی؟
عیدست و دم صبح می ناب کجایی؟
دریا ز حباب آبله پای طلب تست
نور نظر ای گوهر نایاب کجایی؟
بوی گل و شبنم نسزد کلبه ما را
صرصر تو کجا رفتی و سیلاب کجایی؟
حشرست و خدا داور و هنگامه به پایان
ای شکوه بی مهری احباب کجایی؟
آن شور که گرداب جگر داشت ندارد
ای لخت دل غرقه به خوناب کجایی؟
با گرمی هنگامه خواهش نشکیبم
آتش به شبستان زدم ای آب کجایی؟
چون نیست نمکسایی اشکم به فغانم
کای روشنی دیده بی خواب کجایی؟
غواصی اجزای نفس دیر ندارد
از دل ندمی داغ جگرتاب کجایی؟
شوری ست نواریزی تار نفسم را
پیدا نه ای ای جنبش مضراب کجایی؟
بنمای به گوساله پرستان ید بیضا
غالب به سخن صاحب فرتاب کجایی؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این غزل شاعر به جستجوی معنوی و عمیق در مورد عشق، خدا و وجود دوستان می‌پردازد. او از زاهد و مسجد می‌پرسد که "کجایید" و به دنبال درک حقیقتی والاتر است. در ادامه، شاعر از زیبایی‌های خداوند و حسی از فقدان و تنهایی سخن می‌گوید و به یاد عید و شور و شوق می‌افتد. او به حالت درونی خود اشاره می‌کند که پر از درد و آتش است و از عدم وجود معشوق و روشنایی در زندگی‌اش گلایه می‌کند. در نهایت، او به جستجوی حقیقت و ارتباط با خدا دعوت می‌کند و غم و اندوه موجود در دلش را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: ای زاهد، تو کجایی؟ در مسجد و محراب چه خبر؟ این روز عید است و صبحی که شراب ناب جاری است، تو کجایی؟
هوش مصنوعی: دریا به دلیل حباب‌هایش همچون نشانه‌هایی از درخواست توست. ای گوهر نایاب، نور نگاهت کجاست؟
هوش مصنوعی: عطر گل و شبنم برای کلبه ما مناسب نیست، تو که کجا رفتی و طوفان کجا است؟
هوش مصنوعی: روز قیامت است و خداوند قضاوت می‌کند، در حالی که همه چیز به پایان رسیده است. ای شکوهمند، کجایی که در این زمانِ بی‌مهری دوستان، به یاری ما بیایی؟
هوش مصنوعی: شور و هیجانی که دل را به درد می‌آورد، دیگر وجود ندارد. ای دل بی‌پوشش و غرق در خون، کجایی؟
هوش مصنوعی: در لحظه‌ای پر از احساس و تمنا، در حالی که نمی‌توانم صبر کنم، نوری به محیط شبانه افشانی کرده‌ام. ای آب، تو کجا هستی؟
هوش مصنوعی: چون کسی نیست که به من دل‌داری دهد، اشکم به شدت در حال ریختن است و فریاد می‌زنم: ای روشنی چشمانم که خواب را از من گرفته‌ای، کجا هستی؟
هوش مصنوعی: غواصی در عمق وجود انسان وقت زیادی نمی‌برد؛ زیرا دل مرا پر از داغی کرده است که کجایی، ای تاب و نور من؟
هوش مصنوعی: احساس شگفت‌انگیزی در تارهای وجودم به وجود آمده است. ای حرکت نوازنده، کجایی که این احساس را به اوج برسانی؟
هوش مصنوعی: به کسانی که به گوساله پرستی مشغولند نشان بده که قدرت واقعی در دست کسی است که کلامش روشن و تابنده است. تو کجا هستی، ای صاحب این قدرت بزرگ؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.