خیز تا از در طاعات گشادی طلبیم

بر در دوست نشینیم و مرادی طلبیم

بهر راه حرم وصل بیا تا برویم

به گدائی به در تقوی و زادی طلبیم‏

اشک آلوده ما گرچه روانست ولی

به رسالت بر او پاک نهادی طلبیم

لذت داغ غمت بر دل او باد حرام

اگر از جور غم هجر تو دادی طلبیم

صبر بر حکم الهی چه کنیم ار نکنیم

از خدا در غم تو خاطر شادی طلبیم‏

از پی آن که مگر قابل وصل تو شدیم

از ره تقوی و پرهیز رشادی طلبیم