در دل هر ذره مهر جان ما دارد وطن
میکشد بهر گل جان خارهای جور تن
اینجهان و آنجهان از جان گریبان چاک کرد
تا دهد جا جان ما را در درون خویشتن
هر که قدر جان پاک ما شناسد چون ملک
سجده آرد جان ما را ز آنکه شد جانرا وطن
خاک ما دارد شرف بر جان ابلیس لعین
ز آنکه این تن داد حق را آن ز حق دزدید تن
نور حق پنهان شد اندر خاک از چشم عدو
نور آتش دید در خود گفت کی باشد چومن
اجر چندین ساله طاعت رفت از دستش برون
چونکه پا بیرون نهاد از انقیاد ذوالمنن
چون حسد برد و تکبر کافر شد رجیم
در پناه حق گریزای فیض زین دو همچو من
سعیها دارد بسی ابلیس در اهلاک ما
تاتوانی سعی میکن در نجات خویشتن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به بررسی ارتباط میان جان انسان و وطن می‌پردازد. شاعر اشاره می‌کند که در دل هر ذره عشق و مهر، جان انسان به وطنش وابسته است و به خاطر زیبایی‌ها و دردهای زندگی، تلاش می‌کند. او بر این نکته تأکید دارد که جان انسان ارزشمند است و آنانی که این ارزش را درک کنند، به آن احترام می‌گذارند. همچنین به تفاوت میان خاک و جان اشاره دارد و می‌گوید که حتی خاک انسان نیز بر شیطان برتری دارد. این شعر به موضوعاتی چون فضیلت، معرفت و تلاش برای نجات روح اشاره می‌کند و بر اهمیت شناخت خویشتن تأکید می‌ورزد.
هوش مصنوعی: در درون هر ذره‌ای، عشق به وطن ما نهفته است. این عشق باعث می‌شود که جان ما به خاطر گل‌ها زندگی کند و از خارهایی که به ما آسیب می‌زنند، رنج ببرد.
هوش مصنوعی: این دنیا و جهان دیگر از شدت عشق و محبت، پیراهن جان را چاک کردند تا به جان ما مکان و فضایی در دل خود بخشند.
هوش مصنوعی: هر کسی که ارزش جان پاک ما را بشناسد، مانند یک ملک برای جان ما احترام قائل می‌شود و به خاطر این که جان، وطن ما شده است، به سجده می‌آید.
هوش مصنوعی: خاک ما از جان ابلیس نیز ارزشمندتر است، زیرا این جسم به حق تعلق دارد، در حالی که او از حق چیزی را دزدیده است.
هوش مصنوعی: نور حقیقت در خاک از دید دشمن پنهان شد، اما او شعله‌های آتش را در خود حس کرد و گفت: «کی من می‌توانم باشم؟»
هوش مصنوعی: انجام عبادت و اطاعت سال‌ها زحمت کشیده بود، اما زمانی که از فرمانبری و زیر یوغ بودن خارج شد، پاداشش را از دست داد.
هوش مصنوعی: زمانی که حسد و تکبر در دل انسان سایه افکنده و او را از راه راست دور کند، در آن حال تنها با پناه بردن به خداوند و دریافت رحمت و فیض او می‌توان از این دو موضع خطرناک رهایی یافت. انسان باید تلاش کند تا خود را از این ویژگی‌های منفی دور نگه‌دارد و به سوی خداوند روی آورد.
هوش مصنوعی: ابلیس تلاش زیادی می‌کند تا ما را به سوی تباهی بکشاند، ولی او به اندازه‌ای که می‌کوشد ما را نابود کند، باید خودش را نیز از خطر نجات دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شاه گیتی خسرو لشکرکش لشکرشکن
سایهٔ یزدان شه کشور ده کشورسِتان
ای دننده همچو دن کرده رخان از خون دن
خون دن خونت بخواهد ریخت گرد دن مدن
همچو نخچیران دنیدی، سوی دانش دن کنون
نیک دان باید همیت اکنون شدن ای نیک دن
راه زد بر تو جهان و برد فر و زیب تو
[...]
سوسن و سنبل نمود از زلف و عارض یار من
سنبلی بس با بلا و سوسنی بس با فتن
سوسن از سیم پلید و سنبل از مشک سیاه
در پلیدی صد ملاحت ، در سیاهی صدشکن
نوروزیب از روی و قد او همی خواهند دام
[...]
ای نهاده بر میان فرق جان خویشتن
جسم ما زنده به جان و جان تو زنده به تن
هر زمان روح تو لختی از بدن کمتر کند
گویی اندر روح تو مضمر همی‌گردد بدن
گر نیی کوکب، چرا پیدا نگردی جز به شب
[...]
ای سهی سرو روان از تو بهشت آئین چمن
روی تو ماهست و گرد ماه از انجم انجمن
مشک داری بر شقایق ورد داری بر عقیق
سرو داری بر گل و شمشاد داری بر سمن
از نسیم زلف تو همچون شمن گردد صنم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.