یار ما گر میل صحرا میکند صحرا خوش است
میل دریا گر کند در چشم ما دریا خوش است
گر نماید روی او خود رفتن دلها نکوست
وربپوشد رخ زحسرت شور در سرها خوش است
در وصالش چون نوازد مستی ما خوش بود
در فراقش گر گدازد نالهای ما خوش است
هر چه خواهد خاطرش ما آن شویم و آن کنیم
هر کجا ما را دهد جا جای ما آنجا خوش است
زاهدانرا زهد و تقوی عاقلانرا ننگ و نام
عاشقانرا غمزهای یار بی پروا خوش است
عاشقانرا باغ و بستان عارض جانان بود
داغ سوداشان بجای لاله حمرا خوش است
ای که خواهی شور دریا آب چشم ما به بین
درّو لعل از خون دل در قعر این دریا خوش است
ای که هستی میفروشی در جهان جای تو خوش
بی سر و پایان کوی نیستی را جا خوش است
هر کرا چون فیض وحشت باشد از ابنای دهر
گوش بسته لب خموش و چشم نابینا خوش است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی عشق و وفاداری به معشوق را توصیف میکند. شاعر بیان میکند که هر جا معشوق بخواهد، آن مکان برای عاشق خوشایند است، چه در صحرا باشد یا دریا. حتی در فراق و درد جدایی، ناله‌ها و اشک‌های عاشق نیز دلنشین و زیباست. زهد و تقوی زاهدان و ننگ و نام انسان‌های عاقل در نظر عاشقان بی‌معناست و تنها غم و شادی‌های یار برای آنها ارزش دارد. شاعر به عشق و شوقی که به معشوق دارد، اشاره کرده و بر این نکته تأکید میکند که فردی که از دنیای پر زحمت و بی‌وفایی انسانی فاصله می‌گیرد و به عشق و احساسات عمیق توجه میکند، از دنیای مادّی بی‌نیاز است.
هوش مصنوعی: اگر محبوب ما به سمت صحرا برود، برای ما آن صحرا زیباست؛ و اگر به سمت دریا برود، در چشم ما آن دریا زیباست.
هوش مصنوعی: اگر او بر ما روی بگشاید، دلها خود به خود به سمتش می‌رود و این بسیار زیباست. و اگر او چهره‌اش را از حسرت بپوشاند، این هم برای دل‌های پرشور خوشایند است.
هوش مصنوعی: وقتی که در کنار او هستیم و با نوازش‌هایش مست می‌شویم، حس خوبی داریم. حتی اگر در دوری او بسوزیم و درد بکشیم، باز هم این ناگفته‌ها برای ما زیبا و دلنشین است.
هوش مصنوعی: هر چه که دلش بخواهد، ما هم همان خواهیم شد و همان کار را انجام خواهیم داد. هر جا که ما را پذیرایی کنند، آنجا برای ما خوشایند است.
هوش مصنوعی: زاهدان با زهد و پرهیز، عاقل‌ها از بی‌عملی شرم می‌کنند و عاشق‌ها بدون ترس، به دل‌تنگی‌های عشق مشغولند.
هوش مصنوعی: عاشقان برای این که به معشوقشان نزدیک شوند، همیشه در جستجوی جایی هستند که جانشان را به آنجا بدهند. درد و رنجی که از عشق کشیده‌اند، برایشان از گل لاله سرخ زیباتر و ارزشمندتر است.
هوش مصنوعی: ای کسی که می‌خواهی از غم و اندوه ما آگا‌هی پیدا کنی، بدان که در این دریا، اشک‌های ما به مانند مروارید و لعل از درد دل ما زیباتر و ارزنده‌تر است.
هوش مصنوعی: ای کسی که در دنیا خود را به فروش می‌گذاری، نمی‌دانی که جای خوشی برای تو نیست. جایگاه واقعی تو در کوی عدم و بی‌پایانی است.
هوش مصنوعی: هر کس که از ناامیدی و رنج افراد زمانه برخوردار باشد، بهتر است که سکوت کند و از دیدن و شنیدن بی‌خبر باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نوبهار آمد دگر دنیا خوش و دلها خوش است
خانه در رهن شراب اولی است تا صحرا خوش است
در میان نیک و بد زین بیشتر هم فرق نیست
گل به‌سر گر می‌پسندی خار هم در پا خوش است
سربه‌سر عمرش به تلخی هیچکس چون من نرفت
[...]
با کمال احتیاج از خلق استغنا خوش است
با دهان خشک مردن بر لب دریا خوش است
نیست پروا تلخکامان را ز تلخی های عشق
آب دریا در مذاق ماهی دریا خوش است
کوه طاقت برنمی آید به موج حادثات
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.