نو خط من کرده است عزّت نخجیر من

سلسلة عنبرین ساخته زنجیر من

کام حلاوت کشم، طعم هلاهل گرفت

لعل که شکّر فکند در قدح شیر من؟

حکمت یونان چکد گر ز لبم دور نیست

خون فلاطون خورد نالة شبگیر من

بر لب خاموش من شکوه درآید به جوش

در پس نُه پرده‌دار گوش به تقریر من

دم ز فلاطون زند صورت خمخانه‌ام

مدرس اشراق گشت مجلس تصویر من

عاشق و معشوق راهست ز هم فیض‌ها

آنکه مرید منست هست هم او پیر من

رنگ تغافل شکست دوش ز بی‌تابیم

بی‌سببی هم نبود این همه تغییر من

تا نشوی رام من رام نگردم به تو

هست مسخّر شدن مایة تسخیر من