گنجور

 
فیاض لاهیجی

ای در ایجاد سماوات وجود تو غرض

جوهر ذات ترا جوهر افلاک عرض

این همه گوهر انجم که درین نه صدفست

پک گهر از صدف پاک ترا نیست عوض

در تجارات عمل هیچ به جز نقصان نیست

گر نه سرمایة آن از تو بود مستقرض

همه بر گرد تو گردند چه کوکب چه فلک

همه در ذات تو محوند چه جوهر چه عرض

از مداوای تو دارد طمع استشفا

طبع فیّاض که گردیده گرفتار مرض

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode