حرف عقبا را دل آگاهم از دنیا شنید
از لب امروز گوشم نغمة فردا شنید
خو به تنهایی چنان کردم که در شب‌های غم
می‌توان از آشیانم نالة عنقا شنید
چشم پر حرف تو امشب گفت در گوش دلم
هر چه خواهد از لب خاموش من فردا شنید
گر به یاد ناله آرم عالمی پر می‌شود
آنچه گوش ناشنو زان لعل ناگویا شنید
پاسبان شد مضطرب امشب چو در زندان غم
نالة زنجیر من از دامن صحرا شنید
آشنا با حرف عاشق نیست غیر از گوش یار
درد دل در پیش مردم کردم او تنها شنید
رمز عشق و عاشقی فیّاض جز با کس نگفت
در جهان هر کس سرود این نغمه را از ما شنید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و محبت عمیق نسبت به معشوق است. شاعر به زیبایی‌های معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید هر کس که به او عشق ورزد، در دل خود گلی دارد. همچنین بیان می‌کند که در غیاب معشوق، زیبایی‌های دیگر به چشم نمی‌آید و عشق او تنها در دل آدمی وجود دارد. شاعر تأکید می‌کند که همه چیز در حضور معشوق رنگ و بویی متفاوت دارد و در غیاب او، حتی بهشت هم حس آتش و دوزخ را القا می‌کند. در نهایت، با اشاره به لطافت معشوق، از دیگران می‌خواهد که در عشق ورزیدن، خود را فراموش کنند و تنها به وصال او بیندیشند.
هوش مصنوعی: دل من از صحبت‌های آینده آگاه است، در حالی که از دنیای امروز تنها نغمه و صدای فردا را می‌شنود.
هوش مصنوعی: به تنهایی به گونه‌ای زندگی کردم که در شب‌های غم‌انگیز، می‌توان از جایم صدای غم را شنید.
هوش مصنوعی: امشب چشم‌های پر از حرف تو رازهایی را به دل من گفتند که فردا از زبان لب‌های خاموش من شنیده می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر به یاد ناله و فریاد عشق بیفتم، جهانی پر از احساس و عواطف را احساس می‌کنم، حتی اگر کسی که نتواند بشنود، از آن لب‌های خاموش چیزی را دریافت کند.
هوش مصنوعی: امشب نگهبان در دلش اضطراب دارد، زیرا صدای ناله‌ی زنجیر من از دامن بیابان به گوشش رسیده است.
هوش مصنوعی: تنها کسی که به حرف‌های دل‌شکسته من توجه کرد، یارم بود. من در برابر دیگران درد و دل کردم، اما تنها او بود که به من گوش داد.
هوش مصنوعی: راز عشق و عاشقی، بزرگ و بی‌پایان است و تنها کسی که به آن آگاه است، نمی‌تواند این راز را با کسی در میان بگذارد. در دنیا هر کسی این آهنگ را از ما شنیده و از زیبایی‌های عشق بهره‌مند شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چند بتوان بانگ نای و قلقل مینا شنید؟
گاه گاهی مصرعی هم می توان از ما شنید
چون به بلبل می رسی چون گل سرا پا گوش شو
ناله عشاق را نتوان به استغنا شنید
نیست ممکن آه را دیگر عنا نداری کند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.