|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
لغزش به بخش حاشیه‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ |
|
|
لغزش به بخش خوانش‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش شرح‌های صوتی |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور |
|
|
مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه |
|
|
مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب) |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
بر شعله آن چنان که کسی تار مو نهد
پیچد چو زلف دست به رخسار او نهد
ترسم درازدستی آن زلف خیره را
آخر مباد سلسله در پای او نهد!
آخر به کام خال شدی، صد هزار حیف
با هندویی برای چه کس رو به رو نهد!
تبخاله می‌زند لب ساغر هزار جای
لب بر لب شراب گر آن تندخو نهد
کس تا ابد دگر سخن تازه نشنود
فیّاض مهر اگر به لب گفتگو نهد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و جذابیت معشوق می‌پردازد و احساساتی مانند عشق، ترس از از دست دادن و تمایل به نزدیک‌تر شدن را بیان می‌کند. شاعر با تصاویری چون زلف و رخسار معشوق، جنگی داخلی میان تمایل و احتیاط را نشان می‌دهد. همچنین به حسرت‌ها و ناهماهنگی‌هایی که عشق به بار می‌آورد اشاره می‌کند، و این که هرگز در عشق، کلمات و احساسات جدیدی نخواهد بود. در نهایت، شاعر تاکید دارد که زیبایی و جذابیت معشوق همواره نو و بی‌پایان است.
هوش مصنوعی: شعله به قدری زیبا و جذاب است که چنانچه کسی تار مویی را بر آن بگذارد، همچون پیچش موی زلف بر روی صورت او می‌چرخد و می‌رقصد.
هوش مصنوعی: می‌ترسم که آن زلف زیبا که به نظر می‌رسد، در نهایت بر من چیره شود و زندگی‌ام را در بند خود بگیرد.
هوش مصنوعی: در نهایت، به آرزویت رسیدی، ولی افسوس که برای چه کسی این کار را کردی و به چه کسی نشان دادی!
هوش مصنوعی: خون به لب می‌آورد و هر بار که لب به جام می‌زند، هزاران بوسه به لب شراب می‌دهد، اگر آن دل‌دادۀ تندخو بخواهد.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس برای همیشه از شنیدن سخنان نو محروم نخواهد ماند، اگر آن کسی که دارای لطف و محبت است، به گفتگو بپردازد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.