مکن دراز به زیر سپهر پا گستاخ
که کرده‌اند برای کسی بلند این کاخ
عجب که کام خود از آسمان توانی دید
که کوته است ترا دست و میوه بر سر شاخ
اثر ندارد هر چند گوش گردون را
به دست ناله دریدیم پرده‌های صماخ
سرایتی به دل نازک تو نتواند
اگر چه گریة من سنگ می‌کند سوراخ
گلوی شیشة قسمت چو تنگ شد فیّاض
چه نفع دارد اگر دامن خم است فراخ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به زیبایی فصل بهار و گل سرخ را توصیف می‌کند. شاعر از بارش باران بهاری و جوانه زدن گل‌ها صحبت می‌کند و احساس شادی و عشق را در این فصل ابراز می‌کند. او همچنین به تضادی که بین رنگ زرد گل‌ها در پاییز و رنگ سرخ گل‌ها در بهار وجود دارد اشاره می‌کند. در پایان، او به تمایل خود به گل‌های زرد در کنار یاران گل سرخ نیز اشاره می‌کند، که نشان‌دهنده یگانگی با طبیعت و عشق به زیبایی است.
هوش مصنوعی: به زیر آسمان پا را به گستاخی دراز نکن، زیرا این کاخ برای افرادی بزرگ و با اهمیت ساخته شده است.
هوش مصنوعی: عجب است که بتوانی به هدف خود در آسمان دست یابی کنی، در حالی که خودت دستت کوتاه است و میوه در بالای شاخه قرار دارد.
هوش مصنوعی: هرچند که با صدای بلند و ناله‌های خود تلاش کردیم تا به آسمان و گردون فشار بیاوریم، اما در نهایت هیچ تأثیری نداشت و صدای ما به جایی نرسید.
هوش مصنوعی: اگرچه دل نازک تو تاب تحمل ندارد، اما گریه‌ی من به اندازه‌ای قوی است که حتی سنگ را هم می‌شکند.
هوش مصنوعی: اگر گلوی شیشه‌ای تنگ باشد، چه فایده‌ای دارد اگر دامن پیراهن گشاد و وسیع باشد؟ این جمله به نوعی اشاره به بی‌فایده بودن وسعت در شرایطی دارد که قسمت اصلی و مرکز موضوع محدود و تنگ است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
وقت آنست که بیرون فکنی رخت از کاخ
تنگ شد خانه ببر رخت سوی باغ فراخ
سزد ار یار گل اندام بگلزار چمد
سرو بالای سهی قد بنشین گو در کاخ
تا بکی صورت گل نقش کنی بر دیوار
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.