|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت به نوعی دربارهٔ عشق و زیبایی صحبت می‌کند. شاعر از معشوقه‌اش می‌خواهد که بیاید و با او بنشینند و دربارهٔ واقعیت‌ها صحبت کنند. او همچنین به تغییرات و نوسانات در رفتار و حالت معشوق اشاره می‌کند. در انتها، به موضوع دشمنی و خطرات اشاره می‌کند و می‌گوید که در نهایت، همه چیز مشابه است و ممکن است خطراتی از جهات مختلف وجود داشته باشد.
هوش مصنوعی: بیا ای عزیز، بیا با ما بنشین و راست بگو که گاهی چطور زلفت را کج می‌کنی و گاهی هم به راست درمی‌آید.
هوش مصنوعی: او گفت: به خاطر ترس از دشمن، باید دانست که مار و عقرب هر دو سمی و خطرناک هستند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سخنهای فریبنده بپیراست
به دستان و به نیرنگش بیاراست
ولی چون بندگی‌مان گوشه‌گیر است
ز خدمت بندگان را ناگزیر است
چه رخساره که از بدر منیر است
لبش شکر فروش جوی شیر است
سر هر موی زلفش از درازی
جهان سرنگون را دستگیر است
قمر ماند از خط او پای در قیر
[...]
بزرگان گفته‌اند این نکته دیر است
که هر کو سیر باشد زود سیر است
به هر لحظه جوان و کهنه پیر است
به هر دم اندر او حشر و نشیر است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.