بت نامهربان دیدی چها کرد
وفا کردیم و او با ما جفا کرد؟
کسی از دلبر فایز نپرسید
که ناحق حکم قتل ما چرا کرد؟
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
بت نامهربان دیدی چها کرد
وفا کردیم و او با ما جفا کرد؟
کسی از دلبر فایز نپرسید
که ناحق حکم قتل ما چرا کرد؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، گوینده از بی‌مهری و ظلم دلبرش شکایت می‌کند. او به وفاداری خود اشاره می‌کند و می‌گوید که در مقابل این وفا، دلبر با او جفا کرده است. همچنین هیچ‌کس از معشوق نمی‌پرسد چرا به او آسیب رسانده است.
هوش مصنوعی: به بت بی‌محبت نگاه کردی و دیدی که چه کارهایی انجام داد. ما در برابر او وفادار بودیم، اما او با ما بدی کرد.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس از معشوق فایز نپرسید که چرا بدون دلیل حکم قتل ما را صادر کرد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ز رویم آبِ خوبی را جدا کرد.
بلورین سَرْوْقَدَّم را دوتا کرد.
جهان از جان شیرینش جدا کرد
به شیرین هم جهان هم جان رها کرد
روان شد سیّد و او را رها کرد
دل خود را ز دون حق جدا کرد
چو او بر دیدهٔ منعم جفا کرد
سپهر از دیدهٔ جانش سزا کرد
گرفت و روی خود سوی هوا کرد
بر آن قصاب بسیاری دعا کرد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.