|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساس دوری از محبوب و دلبر خود اشاره می‌کند و آن را با حالتی از حسرت و ناامیدی توصیف می‌کند. او مانند آدمی است که از بهشت دور افتاده و به دنبال خوشی و آرامش در دلبرش می‌گردد. در نهایت، شاعر به این نتیجه می‌رسد که سرنوشتش از ابتدا به گونه‌ای رقم خورده که نتوانسته به کام دلش دست یابد.
هوش مصنوعی: چرا از عشق معشوقم این‌گونه احساس تنهایی می‌کنم، در حالی که مانند آدمی هستم که از بهشت و نعمت‌های آن دور شده است؟
هوش مصنوعی: فایز نتوانست به خواسته‌های دل خود برسد و از آن زمان که آغاز زندگی‌ام بوده، این سرنوشت با من همراه شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اگر تو نوشی از تو سیر گشتم
نهال صابری در دل بکشتم
چو چشم تیرگر جاسوس گشتم
به دکان کمانگر برگذشتم
پدر را گفت ای شمع بهشتم
من این جمله بسوی تو نوشتم
ز جور و بیوفائی سیر گشتم
گذشت آن وز سر آن درگذشتم
روان را با خِرَد درهم سِرِشتم
وَز آن تخمی، که حاصل بود، کِشتم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.