بتم سرپنجه با لوح و قلم زد
زمین و آسمان از نو به هم زد
پس پرده درآمد یار فایز
چو خورشیدی که از مشرق علم زد
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
|
اعلانهای کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
بتم سرپنجه با لوح و قلم زد
زمین و آسمان از نو به هم زد
پس پرده درآمد یار فایز
چو خورشیدی که از مشرق علم زد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به قدرت و تاثیر قلم و دانش اشاره میکند. او به مانند بتی که با لوح و قلم کار میکند، زمین و آسمان را به هم میزند. سپس یار فایز (شاعر) همچون خورشیدی که از مشرق میتابد، از پس پرده ظاهر میشود. این تصویر نشاندهندهٔ روشنایی و دانش است که جهان را تغییر میدهد.
هوش مصنوعی: خداوند قدرتی دارد که با نوشتن و فرمان دادن، زمین و آسمان را دوباره به وجود میآورد و تغییر میدهد.
هوش مصنوعی: یار فایز مانند خورشیدی که از سمت شرق طلوع میکند، ناگهان نمایان شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نویسنده چو بر کاغذ قلم زد
به ترتیب آن سخنها را رقم زد
چو نتواند کسی بر جان قدم زد
به مردی بر کسی نتوان رقم زد
چو قاف قدرتش دم بر قلم زد
هزاران نقش بر لوح عدم زد
سخن از کاف و نون دم بر قلم زد
قلم بر صفحه هستی قدم زد
به چاووشی درگاهت چو دم زد
از آن بر طارم چارم علم زد
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.