فایز » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۱۰۲ خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه مرا بیدار کرد از صوت دلخواه زدی هی بال، خواندی شعر فایز که بر تو باد رحمت بارک‌الله
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، مرغک خوش‌الحان در اوایل صبح با صدای دلنشینش شاعر را بیدار می‌کند. او با بال‌زدن و خواندن شعر فایز، دعا و آرزوی رحمت و برکت برای خودش می‌کند.
هوش مصنوعی: پرنده‌ای خوش صدا در زمان سحر مرا با صدای دلنشینش بیدار کرد.
هوش مصنوعی: تو با شور و شوق، آهنگ زندگی را سرودی و به یاد فایز، از خوبی‌ها و رحمت‌های خداوند یاد کردی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یکی جشنِ نو آیین کرده بُد شاه
که بُد درخورْدِ آن دِیهیم و آن گاه.
کجا بی جای ته ای بر همه شاه
که مو آیم بدانجا از همه راه
همه جا جای ته مو کور باطن
غلط گفتم غلط استغفرالله
شه انجم به پیروزی شهنشاه
محول شد برین پیروزه خرگاه
ز برج ماهی لؤلؤ پشیزه
ببرج تیره مرجان چراگاه
ز تحویل شه انجم بتعجیل
[...]
مراخود نیست عادت هجو گفتن
که کردستم طمع زین قوم کوتاه
معاذالله که من کس را کنم هجو
ز مدح گفته نیز استغفرالله
ز گنج سوخته چون ساختی راه
ز گرمی سوختی صد گنج را آه
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.