گنجور

 
فصیحی هروی

مویی که سترد از سرم آن مایه نور

از ناز چو مژگان بتان شد معمور

رضوانش به دست عزت از خاک نیاز

برداشت که سازد مژه دیده حور

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode