گنجور

 
فصیحی هروی

از عمر دمی را به غمی باز نبستیم

یک پرده آهنگ برین ساز نبستیم

ما ساده‌نوایان بهشتیم چو بلبل

مرغوله بیهوده بر آواز نبستیم

در دام فتادیم صد افسوس کز آن پس

بر بال و پر خود پر پرواز نبستیم

تعویذ نکوییست وفا حیف که آن را

بر بازوی آن زلف فسون‌ساز نبستیم

کردیم فصیحی به فسون شکر که خود را

بر دامن آن غمزه غماز نبستیم

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode