|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
لغزش به بخش حاشیه‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ |
|
|
لغزش به بخش خوانش‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش شرح‌های صوتی |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور |
|
|
مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه |
|
|
مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب) |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
کو عشق خانه‌سوز که ما بلهوس نه‌ایم
ما شعله‌ایم و هم نسب خار و خس نه‌ایم
ما زنده‌ایم زنده به سوز درون خویش
چون آب و خاک زنده به جان نفس نه‌ایم
در بند و دام تا نفسی هست می‌طپیم
ما مرد زندگانی کنج قفس نه‌ایم
در کاروان شوق حدی ناله‌های ماست
بیهوده گوی و هرزه‌درا چون جرس نه‌ایم
ما زهر قاتلیم فصیحی نه شهد ناب
مرد طپانچه خوردن بال مگس نه‌ایم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عشق سوزان و عمیق شاعر است. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که او و همنسلانش، با وجود درد و رنج، زنده و پرحرارت به عشق زندگی می‌کنند. آن‌ها خود را مانند شعله‌های آتش می‌بینند و از هر گونه ضعف یا سردی دور هستند. به نوعی، شاعر تأکید می‌کند که آن‌ها در قفس و محدودیت‌ها زندگی نمی‌کنند و شوق و اشتیاق را در وجود خود دارند. در نهایت، شاعر در مورد قدرت و تأثیر خود در زندگی می‌گوید و خود را به عنوان زهر مهلک نه شهد شیرین معرفی می‌کند، نشان‌دهنده‌ی عمق و تاثیرگذاری احساساتشان.
هوش مصنوعی: عشق واقعی را جستجو کن، زیرا ما آدم‌های ساده‌فکری نیستیم. ما مثل شعله‌ها هستیم و نسبتی با زباله‌ها و بی‌ارزشی‌ها نداریم.
هوش مصنوعی: ما زنده‌ایم به خاطر شعله‌های درون خود، مانند آب و خاک که با جان و حیات خود زندگی می‌کنند، اما ما فقط به نفس و زندگی ظاهری وابسته نیستیم.
هوش مصنوعی: تا وقتی که نفس می‌کشیم، در قید و بند و محدودیت‌ها در حال تلاش و جنب و جوش هستیم. ما از نوع مردمی نیستیم که در گوشه‌ای از قفس زندگی کنیم و تسلیم شرایطمان شویم.
هوش مصنوعی: در جمع شوق و اشتیاق ما، ناله‌ها و احساسات‌مان بی‌فایده و بی‌هدف است و مانند زنگ کاروان نمی‌زنیم.
هوش مصنوعی: ما مانند زهر کشنده‌ایم، نه شهد شیرین و ناب. ما مانند مگسی نیستیم که فقط بخواهد ضربه‌ای بزند و برود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آن‌ها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.