نسیم نوبهاران نیستم کاندر چمن رقصم
به دوزخ افکنیدم تا به ذوق سوختن رقصم
نخستم بند بردارید از پا چون بسوزیدم
که تا چون شعله یک ساعت به کام خویشتن رقصم
حدیث قتل من تا بر زبانش رفته هر ساعت
کنم تکرار و مانند زبان در هر سخن رقصم
لباس زندگانی رقص عشرت را همی‌زیبد
اجل بشتاب کز بهر حریفان در کفن رقصم
ازین یکروزه تب نالد فصیحی ظرف را نازم
خوش آن ساعت که خلقی ماتمم دارند و من رقصم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به حس زندگی و هنری پرداخته که شاعر در آن به دنبال آزادی و شادی است. شاعر خود را مانند نسیم نوبهار توصیف می‌کند که در چمن می‌رقصد و به ذوق سوختن، دچار عذاب می‌شود. او از بند رهایی خواسته و می‌خواهد که مانند شعله‌ای در آتش برقصید. همچنین، او به مرگ و تقدیرش اشاره کرده و می‌گوید که در هر صحبت، باز هم یاد قتلش را تکرار می‌کند. شاعر روزهای زندگی را گرامی می‌دارد و به خاطر حریفانش که در غم او هستند، از زندگی بیشتر لذت می‌برد. در نهایت، او به لحظه‌ای اشاره دارد که در آن دیگران در ماتم هستند و او آزادانه می‌رقصد.
هوش مصنوعی: من مانند نسیم بهاری نیستم که در چمن‌ها برقصم، بلکه به دوزخ می‌افکنیدم تا از لذت سوختن برقصم.
هوش مصنوعی: ابتدا زنجیرهایت را از پاهای من باز کنید، چون من به حدی سوخته‌ام که می‌خواهم مانند یک شمع، ساعتی در آتش خود برقصم و لذت ببرم.
هوش مصنوعی: من هر لحظه داستان مرگم را که بر زبانش جاری شده تکرار می‌کنم و همچون زبان در هر سخنی به شادی و شوق می‌رقصم.
هوش مصنوعی: زندگی و شادی مانند لباسی زیبا هستند که مرگ در راه است. با شتاب بیا که من در مقایسه با سایرین، در لباس مرگ، به رقص در می‌آیم.
هوش مصنوعی: از این دارایی یک روزه، شاعر با صدای فصیح خود ناله می‌کند و ظرفی پر از احساسات را توصیف می‌کند. او لحظه‌ای را توصیف می‌کند که دیگران در حالت ماتم و غم هستند و او در این میان به شادی و رقص پرداخته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.