ای ترک دگر خیره غم روزه نداری
کز کوه برون آمدآن عید حصاری
گریک مه پیوسته به دشواری بودی
یک سال دمادم به خوشی عید گزاری
مانا علم عیدست آن مه که تو دیدی
کو بود بدان خوبی واندوه گساری
آن ماه ندانی که ترا دوش چه گفته ست ؟
گفته ست که ای ماه چرا باده نیاری
مه گفت و نکو گفت، من ازتو نپسندم
گر تو سخن ماه نکوگوش نداری
زین پیش همی روزه شمردی، گه آن بود
گاهست که اکنون قدح باده شماری
برخیز و فراز آی و قدح پر کن و پیش آر
زان باده که تابنده شود زو شب تاری
زان باده که رنگ رخ آن دارد کو را
از میر عنایت بود از دولت یاری
آن شاه عدو بند که بگرفت و بیفکند
کرگی و دژم شیری اندر ره باری
آن میر جهانگیر که با لشکر کشمیر
آن کرد که با کبک کند باز شکاری
آن گرد نکو نام که اندر دره رام
با پیل همان کردکه با کرگ ز خواری
سالار سپاه ملک ایران محمود
یوسف پسر ناصر دین آن شه کاری
شاهی که چو او دست به تیرو به کمان برد
مشغول شود شیر به فریاد و به زاری
با شیر ژیان روز شکار آن بنماید
کز بیم شود نرمتر از پیل عماری
زآنگونه که ا زجوشن خر پشته خدنگش
بیرون نشود سوزن درزی زدواری (؟)
تیغش به گه جنگ چو ابریست که آن ابر
خون بارد از آن گونه که باران بهاری
از هیبت او دشمن او گر همه کوهست
معروفتر از کاه به زاری و نزاری
با این همه رادیست که بیشست به بخشش
بخشش ده هزاری بود و بیست هزاری
ای بار خدایی که خوداز عمر ندانی
روزی که درآن روز دو صد حق نگزاری
قدر درم و قیمت دینار ببردی
از بس که درم پاشی و دینار بباری
نزدیک تو بیقدرتر و خوارترین چیز
آن چیز که آن را تو به زایر نسپاری
عیدست و بر این عید میی خور که ز عکسش
رخساره دیناری گردد گل ناری
رامش کن شادی کن و عشرت کن و خوش باش
می نوش کن از دست نکویان حصاری
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف عید و لزوم شادی در این روز خاص میپردازد. شاعر به ترکها میگوید که دیگر به غم و روزهداری نپردازند، چرا که روز عید فرارسیده است. او به زیبایی ماه اشاره میکند و او را به نوشیدن شراب دعوت میکند تا از اندوه دور شود. در ادامه، به قدرت و شجاعت شاه ایران، محمود، اشاره میکند و او را با صفاتی چون بخشندگی و دلاوری توصیف میکند. در نهایت، شاعر مردم را به شادی و خوشی در این عید دعوت میکند و میگوید که باید از لذتهای زندگی بهرهبرد و از این روز به خوبی یاد کرد.
هوش مصنوعی: ای ترک، دیگر در غم و اندوه نباش، چون روزهای برای تو وجود ندارد. روز عید مانند کوهی است که از آن بیرون آمده و جشن و شادی را به ارمغان آورده است.
هوش مصنوعی: اگر کسی یک سال را با سختی و دشواری سپری کند، در نهایت میتواند با خوشی و شادی عید را جشن بگیرد.
هوش مصنوعی: عیدی که برپاست، معرفتی است شگفت که تو مشاهده کردی، کسی که آنقدر زیباست و توانایی دارد که اندوه را از دلها میزداید.
هوش مصنوعی: این ماه زیبا نمیداند که شب گذشته چه صحبتهایی برای تو کرده است. او گفته است: "ای ماه، چرا شراب به ما نمینوشانی؟"
هوش مصنوعی: ماه صحبت کرد و نیك سخن گفت، اما من از تو خوشم نمیآید اگر به حرفهای زیبا و دلنشین ماه گوش ندهی.
هوش مصنوعی: قبل از این، روزها را به حساب میآوردی، اما اکنون وقت آن رسیده که به نوشیدن باده بپردازی.
هوش مصنوعی: بلند شو و سر را بالا ببر، و جام را پر کن و پیش بگذار از آن شرابی که شب تار را روشن کند.
هوش مصنوعی: از آن شرابی که رنگ صورت او را دارد، کسی که از عنایت بزرگ و یاری دولت برخوردار است.
هوش مصنوعی: آن پادشاه دشمنی را که گرفت و به زمین انداخت، مانند شیر قوی و دلیر در راهی با شکوه و پر از افتخار پیش رفت.
هوش مصنوعی: شخصی که بر دنیا فرمانروایی میکند و با سپاهیانش در کشمیر کارهایی انجام داد که برای شکاری، کبک را به دام اندازد.
هوش مصنوعی: آن شخص با شخصیت و با احترام که در دره رام زندگی میکند، با فیل همان کار را کرد که با کرگدن از سر نادانی و کماخلاقی انجام داد.
هوش مصنوعی: سالار سپاه و فرماندهی در کشور ایران، محمود یوسف پسر ناصر دین است که کارهای بزرگی انجام میدهد.
هوش مصنوعی: سلطانی که با تیر و کمان خود اقدام کند، موجب میشود که شیر به فریاد و زاری بیفتد.
هوش مصنوعی: در روز شکار، شیر ژیان نمایان میشود و از نگرانی، به اندازهی یک فیل خود را نرم و ملایم میکند.
هوش مصنوعی: این تصویر به این معناست که بعضی چیزها به سادگی نمیتوانند تغییر کنند. مانند اینکه سوزن در دوخت نمیتواند از پشت یک زین برآمده بیرون بیاید. به عبارت دیگر، برخی شرایط یا وضعیتها به قدری ثابت و خاص هستند که نمیتوانند به راحتی تحت تأثیر قرار بگیرند یا تغییر کنند.
هوش مصنوعی: تیغ او در میدان جنگ مانند ابری است که خون میبارد، همانطور که باران بهاری میریزد.
هوش مصنوعی: به خاطر عظمت و جلال او، حتی دشمنانش هم مانند کوه هستند، اما در مقابل او مانند کاه به زاری و ناله به سر میبرند.
هوش مصنوعی: با این وجود، خداوند بزرگتر و مهربانتر از آن است که تنها به ده یا بیست هزار بدهی کمارزش بسنده کند. او در generosity و بخشندگیاش کاملاً بینهایت است.
هوش مصنوعی: ای خدای بزرگ، تو که از عمر خود آگاه نیستی، چه روزی خواهد بود که در آن روز دو صد حق را نادیده بگیری؟
هوش مصنوعی: اگر در مصرف پولهای کوچک (درم) زیادهروی کنی و به مقدار زیادی خرج کنی، ارزش پولهای بزرگتر (دینار) را نیز از دست خواهی داد.
هوش مصنوعی: نزدیک تو، بیارزشترین و خوارترین چیز، چیزی است که آن را به زائر نخواهی سپرد.
هوش مصنوعی: امروز عید است و در این روز خوشا که مینوشی، چرا که تأثیر آن بر چهرهات مانند زیبایی یک گل ناری میدرخشد.
هوش مصنوعی: به آرامی زندگی کن، شاد باش و از لحظات خوش لذت ببر. از نعمتهای خوبان بهرهمند شو و از آنها استفاده کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای باد بهاری خبر از یار چه داری
پیغام گل سرخ سوی باده کی آری
هم ز اول روز از تو همی بوی خوش آید
گویی همه شب سوخته ای عود قماری
زلف بت من داشته ای دوش در آغوش
[...]
ای آنکه تو بر ساعد اقبال سواری
ای آنکه تو بر مرکب فرهنگ سواری
آرام دل شهری و کام دل شاهی
خورشید بزرگانی و امید تباری
نام تو جوانشیر نه بیهوده نهادند
[...]
گرد باد خزان کرد به ما به رحیل آری
وز لشکر نوروز برآورد دماری
دارم چو تو بت روی و دلارام نگاری
سازم ز جمال تو من امروز بهاری
با چشم چو بحرم ز گهر خنده نگاری
با عیش چو زهرم به شکر بوسه شکاری
برگرد بناگوش چو عاجش خط مشکین
چون دای رخ کز شب بکشی گرد نهاری
خورشید نماینده بتی ماه جبینی
[...]
ای جان گذرکرده از این گنبد ناری
در سلطنت فقر و فنا کار تو داری
ای رخت کشیده به نهان خانه بینش
وی کشته وجود همه و خویش به زاری
پوشیده قباهای صفتهای مقدس
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.