ای باد صبح از پی آن نور دیده رو
دنبال آن خجسته غزال رمیده رو
از ضعف تن نمی رسم از پی خدای را
ای نازنین سوار عنان را کشیده رو
عشاق خسته منتظر یک نظاره اند
دامن کشان چو می گذری آرمیده رو
درد دلی ز عشاق دلخسته گوش کن
از دردمند خویش دعایی شنیده رو
ما خویشرا طفیل خرام تو کرده ایم
خواهی بچهره پا نه و خواهی بدیده رو
هوشم نماند با تو که گفت اینکه صبحدم
سر خوش بروی برگ گل نو دمیده رو
تنگست زاهدا در خلوتسرای انس
آنجا دل شکسته و قد خمیده رو
مستانه می روی بخرابات عاشقان
راه پر آفتیست فغانی جریده رو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به باد صبح خطاب می‌کند و از او می‌خواهد که به دنبال نور و زیبایی برود. او از ناتوانی خود در رسیدن به خداوند ابراز می‌کند و به زیبایی‌های عشق و درد دل عاشقان اشاره دارد. شاعر می‌گوید که عاشقان به انتظار یک نگاه نشسته‌اند و از هم می‌خواهند که از دردی که دارند، گله‌گذارند. در نهایت، شاعر به حالاتی از عشق و سلوک در خفا اشاره می‌کند و راه پرخطر عشق را توصیف می‌کند.
هوش مصنوعی: ای باد صبح، به سوی آن چشمان روشن و زیبا برو و دنباله‌رو آن گوزن خوشبخت و فراری باش.
هوش مصنوعی: از ضعف جسم نمی‌توانم دنبال خدا بروم، ای محبوب، reins اسب را بکش و برو!
هوش مصنوعی: عشاق خسته در انتظار یک نگاه هستند، وقتی تو با دامن پرچین‌ات می‌گذری، آنها به آرامش می‌رسند.
هوش مصنوعی: به سخنان کسی که از عشق رنج می‌برد گوش بده، او دعایی را از دل‌سوخته‌ای شنیده است.
هوش مصنوعی: ما خود را وابسته به زیبایی‌های تو کرده‌ایم، اگر مایل باشی می‌توانی با پا به جلو بیایی و اگر بخواهی می‌توانی با چهره به ما نگاه کنی.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که نمی‌توانم دیگر بیش از این درک کنم، اما به نظر می‌رسد که اشاره به موضوعاتی از جمله خوشحالی، زیبایی و زندگی تازه دارد. به طور کلی می‌توان گفت که این عبارت به مفهوم زندگی و شادی در آغاز روز اشاره دارد.
هوش مصنوعی: در گوشه‌ای از خلوت‌نشینی، جای محدود و بسته‌ای وجود دارد که زاهد در آن بسر می‌برد. آنجا قلبی شکسته و روحی خسته وجود دارد که به آرامش و انس نیاز دارد.
هوش مصنوعی: به طور مستانه به میخانه‌ای برو که مخصوص عاشقان است، ولی راهی پر از خطر و مشکل دارد، اما با این حال، اگر به آنجا می‌روی، باید احساسات خود را آزادانه ابراز کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای بسمل طلب پی خون چکیده رو
چون اشک هر قدر روی از خود دویده رو
فرصت در این بهار پر افشان وحشت است
همچون نگه به هر گل و خاری رسیده رو
تا چند هرزه از در هر کوچه تاختن
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.