زهی شمع فلک در خرگه از تو
همه جادو زبانان در چه از تو
اگر اینست لب ای چشمه ی نوش
شود خضر و مسیحا گمره از تو
گدایان را ز خوان نعمت خویش
تو روزی می دهی شیی الله از تو
چه بازیها که کردی با حریفان
تو از من غافل و من آگه از تو
فروزان مهر رخسار تو از من
رخ اقبال من همچون مه از تو
سخن دانسته می گویی فغانی
زبان نکته گیران کوته از تو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و قدرت تاثیرگذار شخصیتی اشاره دارد که نور و جاذبهاش بر دیگران میتابد. شاعر میگوید که اگر لبهای آن شخص به مانند چشمهی نوش باشد، حتی خضر و مسیح نیز گم میشوند. او به کمال و غنای این شخصیت اشاره میکند که به گدایان نعمت میدهد و قدرتش در بازیهای عشق و آگاهی از غافل بودن او از خود شاعر را بیان میکند. در نهایت، او هنرمندی را توصیف میکند که سخنانی عمیق و مؤثر میگوید و زبان دیگران را در مقابل آن کوتاه میکند.
هوش مصنوعی: ای شمع آسمان، در پناه تو، همه جادوگران و سخنسازان از تو تأثیر گرفتهاند.
هوش مصنوعی: اگر این لبهایت مانند چشمهای از نوشیدنی باشد، پس خضر و مسیح هم از تو خواهند گرفت و گمراه خواهند شد.
هوش مصنوعی: تو به درگاه خود روزی میکنی و از سفره نعمتت گدایان را سیر میکنی، ای پروردگار!
هوش مصنوعی: تو با رقیبانت چه بازیها کردی و من از این موضوع بیخبر بودم، اما من به خوبی از وضعیت تو آگاه هستم.
هوش مصنوعی: نور و درخشش چهره تو برای من مانند نیکبختی است که ماه را از تو دریافت میکند.
هوش مصنوعی: تو با دانشی که داری سخن میگویی، اما کسانی که در فهم نکتهها تبحر دارند، از تو انتظار دارند که سخن را عمیقتر و دقیقتر بیان کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.