پروانه یی که رنجد از درد و داغ مردم
باید که پر نگردد گرد چراغ مردم
گل در کنار بخشد بوی مراد آری
بی برگ را چه حاصل از گشت باغ مردم
نزدیک شد که عاشق جام مراد گیرد
از دور چند بیند می در ایاغ مردم
چندانکه بیشتر شد سودای من ز زلفت
نگرفت یکسر مو جا در دماغ مردم
غیرت مبر فغانی بر عشرت حریفان
بر هم نمیتوان زد کنج فراغ مردم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره احساسات عمیق عاشقانه و درد و رنجی است که عشق می‌تواند به همراه داشته باشد. پروانه‌ای که از درد و رنج مردم رنج می‌برد، نمی‌تواند در کنار نور چراغ مردم پرواز کند. گل که عطر و بوی خوش را به ارمغان می‌آورد، بی‌برگ چه سودی دارد؟ نزدیک شدن عاشق به معشوق و امید به دستیابی به او در تضاد با فاصله‌ای است که او از دیدن می‌بیند. همچنین، شاعر تاکید می‌کند که نباید به لذت‌های دیگران غبطه خورد و باید فضای آرامش را حفظ کرد. به طور کلی، شعر به پیچیدگی‌های عشق و عواطف انسانی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: پروانه‌ای که از درد و سوز دل مردم ناراحت است، نباید به دور چراغ‌های مردم بچرخد.
هوش مصنوعی: گل کنار هم قرار دارد و عطر خوشی را منتشر می‌کند، اما بدون برگ، چه فایده‌ای دارد که در باغ دیوانه‌ها وجود داشته باشد؟
هوش مصنوعی: عاشق به عشق خود نزدیک می‌شود تا از آنچه آرزو دارد بهره‌مند شود، اما از فاصله‌ای دور به نظاره‌ی دیگران نشسته است که چگونه در دنیای خود غرق در لذت هستند.
هوش مصنوعی: هرچه بیشتر به دلم عشق تو بگیرد، موهای تو به اندازه‌ای در ذهن مردم جا نمی‌گیرد.
هوش مصنوعی: غیرت خود را کنار بگذار و بر شادی دیگران حسادت نکن، زیرا در زمان آرامش و آسایش مردم نمیتوان به راحتی از آنها انتقاد کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
قسمت نگر که نوشم، می از ایاغ مردم
سوزد به مجلس ما، شبها چراغ مردم
دانسته تا دلم را، سوزد به داغ حسرت
هر لحظه آید از من پرسد سراغ مردم
چون گل نمانده بر تن، از داغ جای داغم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.