مرا گر به جاوید؟ عمری دهند
سپس بر سرم، تاج شاهی نهند
همانا شود، ز آن من کشوری
در آید به فرمان من لشکری
یکی تخت زر، زیر پایم نهند
به نیکوترین قصر، جایم دهند
دو صد دختر مهوش گلعذار
بگردند دائم مرا در کنار
به عشرت گذارند، ایام من
بنوشند بس باده بر نام من
همین گونه ام با همین دستگاه
گذارند و بس بگذرد سال و ماه
همه مردم صاحب بخت و جاه
به حسرت نمایند بر من نگاه
کسی گر بگوید، در آن گیر و دار
به من: کای بهین طالع بخت یار؟!
تو کانقدر عیش و خوشی دیده ای
سزد گر جهان را پسندیده ای
بدو گویم ایدر خوشی چیست؟ هیچ
خوشی چیست جز ناخوشی، نیست هیچ
همین این همه برگ و ساز و طرب
که بوده مرا دائما روز و شب
همین بارگاه و همین اقتدار
همین وضع پاینده استوار
همین کامیابی هر روز و شب
همین روز و شب، بانگ عیش و طرب
نیرزد به آن دم، که دل آرزو
به چیزی نمود و نشد، زآن او!
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار به آرزوهای خود و زندگی پر زرق و برق می‌پردازد که اگر به او عمر جاوید دهند، تاج شاهی بر سرش خواهند نهاد و کشوری تحت فرمانش خواهد بود. او انتظار دارد که تخت زرین و قصرهای باشکوهی داشته باشد و شریکان زیبا در کنار او باشند. با این حال، در پایان، او به این حقیقت می‌رسد که تمام این عیش و نعمت‌ها ارزش ندارد، زیرا خوشی واقعی در دنیای مادی وجود ندارد و نهایتاً همه چیز بی‌ارزش است. او تأکید می‌کند که خوشی در زندگی چیزی جز ناخوشی نیست و هر چه دارد، نیرزد به آرزوهایش.
هوش مصنوعی: اگر به من عمر جاودانی بدهند، سپس بر سرم تاج شاهی خواهند گذاشت.
هوش مصنوعی: به حقیقت، ممکن است که از من یک سرزمین به وجود بیاید و تحت فرمان من نیروهایی ظهور کنند.
هوش مصنوعی: برای من تختی از طلا می‌گذارند و در بهترین کاخ، مرا جا می‌دهند.
هوش مصنوعی: دو صد دختر زیبا و دلربا دور و برم هستند و همواره در کنارم حضور دارند.
هوش مصنوعی: به خوشی و شادمانی بگذرانند و در ایام زندگی‌ام، به خاطر من باده بنوشند.
هوش مصنوعی: من همین‌طور با همین وضعیت و شرایط زندگی می‌کنم و گذر زمان، ماه و سال بی‌وقفه ادامه دارد.
هوش مصنوعی: تمام مردم با ثروت و مقام، به حال من حرص می‌زنند و حسرت می‌خورند.
هوش مصنوعی: اگر کسی در آن لحظات سخت از من بپرسد: ای بهترین سرنوشت و خوش شانسی کجاست؟
هوش مصنوعی: تو به اندازه کافی از خوشی و لذت‌های زندگی بهره‌مند شده‌ای، بنابراین اگر به نظر تو دنیا خوب و زیباست، این موضوع قابل درک و طبیعی است.
هوش مصنوعی: می‌پرسم از او که خوشی در این دنیا چیست؟ جوابی نمی‌گیرم جز این که می‌گوید: هیچ خوشی‌ای وجود ندارد جز نارضایتی و ناخرسندی. در واقع، هیچ چیز خوشی واقعی در زندگی نیست.
هوش مصنوعی: همین این همه زیبایی‌ها و خوشی‌هایی که در اطرافم وجود دارد، همیشه با من است و در طول روز و شب مرا همراهی می‌کند.
هوش مصنوعی: این مکان و این قدرت و همین وضعیت به شکلی پایدار و ثابت باقی خواهد ماند.
هوش مصنوعی: هر روز و شب، همین خوشحالی و خوشی وجود دارد و صداهایی از شادی و لذت به گوش می‌رسد.
هوش مصنوعی: به آن لحظه‌ای که دل آرزو کرد و به چیزی نرسید، نمی‌ارزد!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.