گنجور

 
الهامی کرمانشاهی

وزین سوگران کرد اخوص رکاب

سوی کوه آتش بیامد چوآب

بزد برکمر بند داوود جنگ

بدانسان که بر گور، غژمان پلنگ

جدا کردش از پشت زین هیون

بیفکند برخاک، پست و زبون

بیاوردش آنگونه در یز کش

به نزدیک اسپهبد شیر فش

چنانش بیفکند در پهندشت

که ستخوانش چون تو تیانرم گشت

سپهبد بر او آفرین کرد سخت

که احسنت، ای گرد پیروز بخت

وزان پس به میدان حصین نمیر

بیامد که دروی نبد هیچ خیر

 
sunny dark_mode