|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، به نادانی و طمع فیلسوفی به نام قطبالدین اشاره شده است. او به فکر گرفتن سودی از یک گاو بوده، اما در نهایت با عواقب کارش مواجه میشود و گوسالهای که در تلاش برای به دست آوردن آن بود، به او بازگردانده میشود. این شعر به آموزههایی دربارهی طمع و نادانی اشاره میکند.
هوش مصنوعی: فیلسوف معاصر، قطبالدین، کار عجیبی کرده که نشاندهنده نادانی اوست.
هوش مصنوعی: شیخ زاده بسطام، با چشمان پر از طمع، آماده است تا از چیزی بهرهبرداری کند.
هوش مصنوعی: خواست تا گاو به او شیر دهد، اما گوساله را برگرداند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زین بدان رخ همی بگردانی
باش تا قدر این بدان دانی
بشر گفتا که حکم یزدانی
این چنین پر کند تو خود دانی
رهبر و رهنمای و رہ دانی
در همه حال حال گردانی
هر بدی کان ز دیگران دانی
به حقیقت توئی اگر دانی
بچه ی مرغ تا نگردانی
نام دلدار من کجا دانی
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.