جلال دولت و دین یونس ایکه جاه تر است

مقام برتر کیوان فروترین پایه

بر آفتاب بچربدسها بتابش اگر

ز نور رای تواش ذره‌ای بود مایه

ز عقد گوهر لفظت عروس معنی را

ببسته کلک تو مشاطه وار پیرایه

بخشگسال کرم آز تشنه لب دیده

ز ابر خامه تو آنچه کودک از دایه

تو آفتاب جهانی و بنده ابن یمین

ترا شدست بامید نور همسایه

اگر ز طالع شوریده نیست این از چیست

جهانیان ز تو در نور و بنده در سایه

تو خود بگو که بدوران چون توئی چو منی

شکسته حال چو این قافیه همی شایه