هوش مصنوعی: این شعر نشان‌دهنده احساس تنهایی و دوری شاعر از دوستان و یارانش است. او ابراز می‌کند که زندگی بدون این ارتباطات بسیار سخت‌تر از مرگ است. شاعر با خطاب قرار دادن چرخ بیوفا (حاکمیت و سرنوشت)، از او می‌خواهد که با مهری دوباره او را به یارانش برساند. همچنین از بختش می‌خواهد که او را به مقامی بزرگ (سعادت و دولت) برساند، تا در جاده‌ای درست به هدفش نزدیک شود.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر نشان‌دهنده احساس تنهایی و دوری شاعر از دوستان و یارانش است. او ابراز می‌کند که زندگی بدون این ارتباطات بسیار سخت‌تر از مرگ است. شاعر با خطاب قرار دادن چرخ بیوفا (حاکمیت و سرنوشت)، از او می‌خواهد که با مهری دوباره او را به یارانش برساند. همچنین از بختش می‌خواهد که او را به مقامی بزرگ (سعادت و دولت) برساند، تا در جاده‌ای درست به هدفش نزدیک شود.
هوش مصنوعی: کسی که از دوستان و همراهان خود دور مانده، برایش بهتر است که هزار بار بمیرد تا اینکه در این زندگی باقی بماند.
هوش مصنوعی: ای آسمان بیوفا، چه می‌شود اگر با محبت و با دل‌جویی، مرا به آن مه تابان برسانی؟
هوش مصنوعی: ای سرنوشت، اگر تو مرا به زمین بیندازی، راهی به سوی سعادت و خوشبختی برایم نشان بده.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای شاخ گل که در پی گلچین دوانی‌ام
این نیست مزد رنج من و باغبانی‌ام
پروردمت به ناز که بنشینمت به پای
ای گل چرا به خاک سیه می‌نشانی‌ام
دریاب دست من که به پیری رسی جوان
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.