من ابن یمینم که چون طبع من
سخن را بدانش اساسی کند
نرانم سخن آنچنان گر کسی
که خواند دلم زو هراسی کند
اگر سامری بیند این ساحری
سخن وقف بر لا مساسی کند
ندارد ز شعرم کسی آگهی
که بر شعر غیرش قیاسی کند
من آنلحظه رنجم ز اشعار خویش
که تحسین آن ناشناسی کند
برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.
من ابن یمینم که چون طبع من
سخن را بدانش اساسی کند
نرانم سخن آنچنان گر کسی
که خواند دلم زو هراسی کند
اگر سامری بیند این ساحری
سخن وقف بر لا مساسی کند
ندارد ز شعرم کسی آگهی
که بر شعر غیرش قیاسی کند
من آنلحظه رنجم ز اشعار خویش
که تحسین آن ناشناسی کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: ابن یمین در این شعر به بیان خود می‌پردازد و بر این نکته تأکید می‌کند که سخنانش از عمق و دانش برخوردارند. او بر این باور است که کسی نمی‌تواند به خوبی شعر او را درک کند، و اگر کسی بخواهد او را با دیگر شاعران مقایسه کند، به اشتباه می‌افتد. او همچنین احساس رنج می‌کند زمانی که آثارش مورد تحسین افرادی شوند که خود را نمی‌شناسد. شاعر به نوعی از تنهایی و عدم درک آثارش توسط دیگران سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: من ابن یمین هستم و وقتی که طبیعت من به سخن می‌پردازد، آن را بر پایه و اساس دانش شکل می‌دهد.
هوش مصنوعی: نمی‌توانم به طور مستقیم درباره موضوعی صحبت کنم، اگر کسی از سخنانم باعث ترس و نگرانی دلش شود.
هوش مصنوعی: اگر سامری این جادوگری را ببیند، سخنانش را فقط به کسانی می‌گوید که از لمس چیزهای حرام بپرهیزند.
هوش مصنوعی: کسی از شعر من باخبر نیست که بتواند آن را با شعر دیگران مقایسه کند.
هوش مصنوعی: در آن لحظه که به خاطر شعرهایم ناراحت می‌شوم، چون کسی ناشناس آن را تحسین کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
همان به که حکمت شناسی کند
نه چون سفلگان ناسپاسی کند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.