گل به فصل بهار می خندد
سبزه بر مرغزار می خندد
غنچه ی دلگشای تنگ دهان
چون لب لعل یار می خندد
ابر بر لاله زار می گرید
لاله بر کوهسار می خندد
هرشکوفه که زینت چمن است
بر سر شاخسار می خندد
الفتی هست با بنفشه مرا
کوچو من سوگوار می خندد
لاله بر پای سرو چون منصور
مست در پای دار می خندد
وقت مردن چوشمع، ابن حسام
بادلی پر شرار می خندد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی‌های بهار و شادی طبیعت اشاره می‌کند. گل‌ها و سبزه‌ها در فصل بهار می‌خندند و سرشار از زندگی و نشاط هستند. غنچه‌ها مانند لب‌های یار به لبخند می‌آیند، در حالی که ابرها بر لاله‌ها می‌گریند. هر شکوفه‌ای در چمن به سرخوشی و شادی می‌پردازد و شاعر از محبتش به بنفشه سخن می‌گوید. همچنین، تصویر لاله‌ای که مانند منصور در پای سرو مست و شاداب است، الهام‌بخش است. در پایان، شاعر به زمان مرگ و تأمل در آن می‌پردازد، و بیان می‌کند که حتی در لحظات دشوار، دل پر炎ش به خنده و شادمانی ادامه می‌دهد.
هوش مصنوعی: در بهار، گل‌ها به شکوفایی و زیبایی خود می‌بالند و با سرسبزی، سبزه‌ها نیز در دشت‌ها و چراگاه‌ها شادی و نشاط را نمایش می‌دهند.
هوش مصنوعی: گلی که دل را شاد می‌کند و در دهان کوچکی است، چون لب‌های سرخ محبوب می‌خندد.
هوش مصنوعی: ابر در لاله‌زار اشک می‌ریزد، اما لاله در کوهستان به شادی می‌خندد.
هوش مصنوعی: هر شکوفه‌ای که زیبایی چمن را به دوش دارد، بر روی شاخه‌اش خوشحالی می‌کند و می‌خندد.
هوش مصنوعی: دوستی با گل بنفشه‌ای دارم که در حالی که من ناراحت و غمگین هستم، به من می‌خندد.
هوش مصنوعی: گل لاله بر پای درخت سرو مانند منصور، که در زیر دار به دار آویخته شده است، با خوشحالی و شادی می‌خندد.
هوش مصنوعی: زمانی که شمع در حال خاموش شدن است، ابن حسام با شور و شعف می‌خندد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.