شمارهٔ ۱: داوود شها گرت به فرمان باد است - مغرور مشو که حاصل آن باد است
شمارهٔ ۲: با شمع رخت دمی چو دمساز شوم - پروانهٔ مستمند جانباز شوم
شمارهٔ ۳: هر چند گهی برعشق بیگانه شوم - یا عاقبت آشنا و همخانه شوم
شمارهٔ ۴: بر خود در حرص و شهوت اردربندی - حالی به مقام فلکی پیوندی
شمارهٔ ۵: تا کی هواپرستی و برگردی از خدای - تا چند دین فروشی و دنیای دون خری
شمارهٔ ۶: تیر غمزه چو کند داد نشست - تا پر اندر سخاخ سینهٔ من
شمارهٔ ۷: بر کوه قاف سایهٔ سیمرغ کامیاب - کز دامنش عقاب بپرد به صد عتاب
شمارهٔ ۸: در جهان طرفه اتفاق افتاد - بارگیر مرا که طاق افتاد
شمارهٔ ۹: ز آرایش رضوان ملک حور و قصور - زایوان بهشت خوش بود پردهٔ نور
شمارهٔ ۱۰: خداوندگار و خداوند امیر - که شاهان ندارند چون او وزیر
شمارهٔ ۱۱: مرغی است سخن که آشیان ساخت ز جان - او را همه در باغ خرد یافت توان