کو خلوت و چه انجمن آثار جاه اوست
هرجا مژه بلندکنی بارگاه اوست
دل را برون زخود همه یک‌گام رفتنی‌ست
گر برق ناله نیست نگه شمع راه اوست
اقبال خاکسار محبت ز بس رساست
گرد شکسته نیز درتن ره‌کلاه اوست
ای بی‌خبر ز صافدلان احتراز چیست
زنگی‌ست آنکه آینه روز سیاه اوست
تا راه عافیت سپری، مشق عجزکن
آتش همان شکستن رنگش پناه اوست
از ریشه‌کاریِ دل وحشت ثمر مپرس
هرجا، ز خود برآمده‌ای هست، آه اوست
زان دم‌که مه به نسبت رویت مقابل است
باریکی هلال لب عذرخواه اوست
مشکل‌که دل شکیبد از آیینه‌داریش
خورشید هم ز هاله‌پرستان ماه اوست
حسرت شهیدی‌ام به هوس داغ کرده است
در خاک و خون سری که ندارم به راه اوست
امشب عیار حسرت بیدل گرفته‌ایم
هر اشک بوته‌ای زگداز نگاه اوست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف عشق و محبت می‌پردازد و به نقش و تأثیر عواطف در زندگی اشاره می‌کند. شاعر بیان می‌کند که عشق در هر گوشه‌ای از زندگی حضور دارد و می‌تواند به عنوان منبع روشنایی و راهنما باشد. با استفاده از تصاویر زیبا، او نشان می‌دهد که دل انسان باید به سوی عشق و محبت برود و در این مسیر، سختی‌ها و حسرت‌ها نیز وجود دارد. در نهایت، شاعر حسرت و longing برای وصال محبوب را ابراز می‌کند و بیان می‌کند که حتی اشک‌ها نیز یادآور زیبایی و شمع وجود محبوب هستند.
هوش مصنوعی: هر کجا که نگاهی بیندازی، نشانه‌هایی از عظمت و مقام او وجود دارد. چه در خلوت و چه در جمع، همیشه آثار و نشان‌هایی از قدرت و بزرگی او را می‌توان دید.
هوش مصنوعی: دل باید از خود بیرون برود و یک قدم به جلو بردارد. اگر صدا و ناله‌ای وجود نداشته باشد، نوری که در این مسیر وجود دارد، مانند شمع راه را روشن می‌کند.
هوش مصنوعی: تنهایی و فقر من به خاطر محبت و مهربانی بسیار، به گونه‌ای است که حتی در دل شکستگی‌هایم نیز نشانه‌ای از عشق و دلسوزی وجود دارد.
هوش مصنوعی: ای کسی که از دل‌های صاف و پاک خبر نداری، از چه چیزی باید دوری کنی؟ تنها کسی که مانند زنگار است، آن کسی است که آینه وجودش سیاه است و حقیقت را نمی‌بیند.
هوش مصنوعی: تا زمانی که به راهی بهتر برسید، باید به ناتوانی‌های خود اعتراف کنید. همان ناتوانی زبانه آتش است و شکستن آن به شما آرامش می‌دهد.
هوش مصنوعی: از دلِ پر از وحشت و ترس، نباید انتظار ثمر و نتیجه نیکو داشت. در هر جا که برآیی، آنچه که هستی، نتیجه‌ای از خودت است و باید به آن توجه کنی.
هوش مصنوعی: از زمانی که ماه در مقابل روی تو قرار گرفته است، لبه‌های نازک لب او نشان‌دهنده‌ی عذرخواهی‌اش است.
هوش مصنوعی: دل انسان گاهی به قدری آرام و صبور است که حتی تابش خورشید هم تحت تأثیر جاذبه و زیبایی آن قرار می‌گیرد، به طوری که گویا خورشید هم به خاطر او، از روشنایی خود کاسته است.
هوش مصنوعی: من حسرت یک شهید را دارم که آرزویش مرا داغ کرده است. این شهید در بین خاک و خون قرار دارد و من سر و سدی برای پیروی از او ندارم.
هوش مصنوعی: امشب عواطف عمیق و دردناک را تجربه کرده‌ایم. هر قطره اشک ما ناشی از شدت و زیبایی نگاه اوست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
امروز روی عالم و پشت سپاه اوست
اصحاب دین و اهل هدی را پناه اوست
فرمانده نواحی عالم ببیش و کم
از مستقر ماهی تا جرم ماه اوست
گرد حسام و معرکه و کارزار اوست
[...]
بازآمد آنکه دولت و دین در پناه اوست
دور سپهر بندهٔ درگاه جاه اوست
مودود شه مؤید دین پهلوان شرق
کامروز شرق و غرب جهان در پناه اوست
گردون غبار پایهٔ تخت بلند او
[...]
گلزار حسن تازه ز روی چو ماه اوست
گلدسته ی فریب به دست نگاه اوست
ماییم و کشت باغ محبت که سر به سر
زهر آب داده نیش ملامت گیاه اوست
مرغان قدس گرد سرش جوش می زنند
[...]
شاهنشهی است عشق که دل جلوه گاه اوست
آهی که خیزد از دل ما گرد راه اوست
دل را ز کام هر دو جهان سرد ساختن
تأثیر اولین نفس صبحگاه اوست
از یک نگاه، زیر و زبر کردن جهان
[...]
عالم طلسم وحشت چشم سیاه اوست
تا ذره‌ای که می‌رمد از خود نگاه اوست
ماییم و پاسبانی خلوت‌سرای چشم
بیرون رو، ای نگاه! که این خوابگاه اوست
شبنم به نیم چشم زدن جوهر هواست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.