خامشی در پرده سامان تکلم‌کرده است
از غبار سرمه آوازی توهم کرده است
بی‌توگر چندی درین محفل به عبرت زنده‌ایم
بر بنای ما چو شمع آتش ترحم‌کرده است
تا خموشی داشتیم آفاق بی‌تشویش بود
موج این بحر از زبان ما تلاطم‌کرده است
از عدم ناجسته شوخیهای هستی می‌کنیم
صبح ما هم در نقاب شب تبسم‌کرده است
معبد حرص آستان سجدهٔ بی‌عزتی‌ست
عالمی اینجا به آب رو تیمم‌کرده است
هیچکس مغرور استعداد جمعیت مباد
قطره راگوهر شدن بیرون قلزم‌کرده است
خام‌طبعان ز فشار رنج دهر آزاده‌اند
پختگی انگور را زندانی خم‌کرده است
غیبت ظالم‌گزندش‌کم میندیش از حضور
نیش عقرب نردبانها حاصل‌از دم‌کرده است
سحرکاریهای چرخ از اختلاط بی‌نسق
خستگی اطوار مردم راسریشم کرده است
آن تپش‌کز زخم حسرتهای روزی داشتیم
گرد ما را چون سحرانبارگندم‌کرده است
این‌گلستان، غنچه‌ها بسیار دارد، بوکنید
در همین‌جا بیدل ما هم دلی‌گم‌کرده است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات و تفکرات عمیق در رابطه با زندگی، فقدان و تأملات انسانی می‌پردازد. شاعر از خاموشی و سکوتی که در وجود خود و محیطش احساس می‌کند، سخن می‌گوید و می‌نویسد که این خاموشی باعث آرامش ظاهری در دنیا شده است. او به تضادهای موجود در زندگی، از جمله رنج و شادی، و همچنین به مفهوم وجود و عدم اشاره می‌کند. غیبت و دلسردی ناشی از ظلم و رنج‌ها را به تصویر می‌کشد و به ارتباط انسان‌ها با یکدیگر و تأثیرات آن می‌پردازد. در نهایت، شاعر به جستجوی دل‌تنگی و گم‌شدگی در این دنیا تأکید می‌کند و می‌خواهد که زیبایی‌ها و امیدها را در زندگی پیدا کنند.
هوش مصنوعی: سکوت در پس نقاب به خوبی سخن می‌گوید و از غبار سرمه، صدایی خیالی به وجود آورده است.
هوش مصنوعی: بی‌تو اگر مدتی در این جمع زنده‌ایم، باید گفت که مانند شمعی هستیم که با آتش سوزانده شده و ناپایدار است.
هوش مصنوعی: تا زمانی که سکوت می‌کردیم، جهان آرام و بدون دغدغه بود، اما حالا که حرف می‌زنیم، مثل امواج دریا، همه جا را تحت‌تأثیر قرار داده‌ایم.
هوش مصنوعی: از نبود و عدم، بازی‌های زندگی را شروع می‌کنیم و صبح ما هم در سایه شب لبخند بر چهره دارد.
هوش مصنوعی: در این دنیا، عشق و حرص به مال و مقام، باعث می‌شود که انسان‌ها به شکلی خفت‌بار سجده کنند و خود را به زحمت بیندازند. به نوعی، انسان‌ها به جای آب و وضو، برای پاکی و طهارت از آب کثیف استفاده می‌کنند و این نشان‌دهنده‌ی ناپاکی و ضعف روحی آن‌هاست.
هوش مصنوعی: هیچکس نباید بهزیبایی و قابلیت‌های جمعیت فخر بفروشد، چرا که هیچکس نمی‌تواند از یک قطره، دریا شود یا از آن به جواهر بدل گردد.
هوش مصنوعی: ساده‌دلان از فشار و سختی‌های زندگی رنج می‌برند، در حالی که انگورهای نارس در داخل ظرف بسته شده و از پختگی و بلوغ باز مانده‌اند.
هوش مصنوعی: غیبت کردن دیگران، به ویژه در مورد ظالم‌ها، می‌تواند آسیب‌هایی به همراه داشته باشد. نباید از خطراتی که در کمین هست، غافل شد، زیرا مانند نیش عقرب، همیشه در کمین‌اند. همچنین، موفقیت‌ها و دستاوردها به طور ناخواسته ممکن است از رفتارهای ناپسند یا غیرمناسب ناشی شوند.
هوش مصنوعی: کارهای شگفت‌انگیز زمان در نتیجه‌ی بی‌نظمی و خستگی مردمی که در جریان زندگی هستند، باعث شده است که آنها سردرگم و گیج شوند.
هوش مصنوعی: تپش و احساس درد ناشی از حسرت‌هایی که در روزهای گذشته داشتیم، به ما همچون صبحی که با غبار گندم پر شده است، احاطه کرده است.
هوش مصنوعی: این باغ پر از گل و غنچه‌های زیباست، شما می‌توانید در همین‌جا بوی خوش آن را استشمام کنید؛ در اینجا بیدل ما نیز دلی پریشان دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.