از پا نشیند ای کاش محمل‌کش هوس‌ها
زین کاروان شنیدیم نالیدن جرس‌ها
بازار ظلم گرم است از پهلوی ضعیفان
آتش به عزم اقبال دارد شگون ز خس‌ها
در طبع خودسر جاه سعی گزند خلق است
دیوانه‌اند سگ‌ها از کندن مرس‌ها
ای مزرعی است کآنجا دهقان صنع پوشید
خون‌های زخم گندم در پرده عدس‌ها
از حرص منفعل شد خوان‌گستر قناعت
برد از شکر حلاوت جوشیدن مگس‌ها
در عرصه گاه تسلیم از یکدگر گذشته‌ست
مانند موج گوهر جولان پیش و پس‌ها
افغان به سرمه خوابید کس مدعا نفهمید
آخر به خاک بردیم ابرام ملتمس‌ها
چون ناله زین نیستان رستن چه احتمال است
خط می‌کشیم عمری‌ست بر مسطر قفس‌ها
مجنون شدیم اما داد جنون ندادیم
تا دامن و گریبان کم بود دسترس‌ها
بیدل به مشق اوهام دل را سیاه کردیم
تا کی طرف برآید آیینه با نفس‌ها
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان نارضایتی و دردهای جامعه می‌پردازد. شاعر از فشارهای اقتصادی و اجتماعی بر ضعیفان سخن می‌گوید و به ظلم و بدی‌هایی که بر آنها روا داشته می‌شود، اشاره می‌کند. او تصویرگر دلهره‌ها و ناله‌هایی است که از این وضعیت برمی‌خیزد و از بی‌تفاوتی عده‌ای نسبت به رنج دیگران انتقاد می‌کند. همچنین، شاعر به تفکر و احساسات درونی اشاره می‌کند که در مواجهه با این مصائب، انسان را به جنون می‌کشاند. در نهایت، او به جستجوی حقیقت و درک شرایط می‌پردازد و از موانع پیش‌رو سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: ای کاش دلداده‌ها از کاروان عشق، صدای ناله جرس‌ها را شنیده باشند و از این کاروان ناامید نشوند.
هوش مصنوعی: بازار ظلم در حال رونق است و بر پایه ناتوانی و ضعف بی‌پناهان شکل می‌گیرد. این ظلم مانند آتشی است که با عزم و اراده قوی، به سوی موفقیت و خوشبختی حرکت می‌کند و نشانه‌ای از بی‌عدالتی و آسیب‌پذیری است.
هوش مصنوعی: در رفتار بی‌تنظیم و سرکش آنهایی که جاه‌طلبند، تلاشی برای آسیب رساندن به دیگران وجود دارد. در این میان، مانند سگ‌های دیوانه‌ای هستند که از کندن مرزها و محدودیت‌ها لذت می‌برند.
هوش مصنوعی: در اینجا به زراعتی اشاره می‌شود که کشاورز در آن سختی‌ها و دردهای خود را پنهان کرده و آسیب‌های گندم را در پس پرده عدس‌ها می‌بیند. این نشان‌دهنده تفاوت میان ظاهر و باطن است؛ به‌طوری‌که ممکن است در باطن مشکلات و رنج‌هایی وجود داشته باشد که به‌چشم نیاید.
هوش مصنوعی: به دلیل طمع و حرص زیاد، کسی که سفره‌ای گسترانده است، از قناعت و رضایت دل¬سرد شده است و به خاطر شیرینی و لذتی که دارد، مگس‌ها به دور آن جمع می‌شوند.
هوش مصنوعی: در میدان تسلیم، مردم از هم جدا شده‌اند و مانند موج دریا، جواهرات در حال حرکت به جلو و عقب هستند.
هوش مصنوعی: کسی خوابش برده و به هیچ‌کس هم خبر نمی‌دهد. در نهایت، ما خواسته‌های او را با خود به خاک سپردیم.
هوش مصنوعی: ناله‌های این نیستان نشان‌دهنده‌ی رنج و درد دل‌هایی است که ما از آن به‌دست می‌آوریم. چه احتمالی وجود دارد که ما از این ناله‌ها به خطی تازه و امیدبخش دست پیدا کنیم، در حالی که سال‌هاست در قفس مربوط به محدودیت‌ها و مشکلات زندگی گرفتار هستیم؟
هوش مصنوعی: ما دیوانه شده‌ایم، اما در این دیوانگی، چیزی را از دست نداده‌ایم، زیرا دست هم به دامان و گریبان محدود بود.
هوش مصنوعی: در طول تمرین ایده‌ها و خیالات، دل را پر از غم و تیرگی کردیم و نمی‌دانیم تا چه زمانی تصویر خود را از وجودهای ما باز خواهد کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.