ازین هوسکده با آرزوبه جنگ برون آ
چو بوی‌گل نفسی پای زن به‌رنگ برون آ
فشار یأس و امید از شرار جسته نشاید
به روی یکدگرافکن سر دو سنگ برون آ
قدح شکسته به زندان هوش چند نشینی
گلوی شیشه دودوری بگیرتنگ برون آ
سپند مجمر هستی.ندارد آن همه طاقت
نیاز حوصله کن یک تپش درنگ برون آ
کسی به غفلت و آگاهی توکار ندارد
هزاربار فرو رو به زیر سنگ برون آ
سبکروان زکمانخانهٔ سپهر‌گذشتند
تو نیز وام‌کن اکنون پر و خدنگ برون آ
چو شیشه چندکشد قلقلت عنان تأمل
ازبن بساط‌گلوگیر یک ترنگ برون آ
بهار خرمی دهر غیر وهم ندرد
دو روز سیرکن این سبزه‌زار بنگ برون آ
مباش بیدل ازین ورطه ناامید رهایی
تک درستت اگر نیست پای لنگ برون آ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دعوت به رهایی از زندگی روزمره و مایوس‌کننده است. شاعر تاکید می‌کند که باید از آرزوها و هوس‌های بی‌فایده دور شد و به جنگ با چالش‌ها پرداخت. او می‌گوید که یأس و امید در یک جا جمع نمی‌شوند و باید از مشکلات عبور کرد. در ادامه، به اهمیت حرکت و تلاش اشاره می‌کند و به افراد توصیه می‌کند که از تحجر فکری خارج شوند و به زندگی شادی‌بخش توجه کنند. شاعر همچنین به ناپایداری زندگی و ضرورت بهره‌برداری از لحظات خوش می‌پردازد و تاکید می‌کند که با وجود مشکلات، باید امید را حفظ کرد و به جلو رفت. در نهایت، به کسانی که در ورطه ناامیدی هستند، توصیه می‌کند که با وجود سختی‌ها، امید را از دست ندهند و همچنان تلاش کنند.
هوش مصنوعی: از این مکان پر از خواسته‌ها با آرزوها به بیرون برو، چون بوی گل را حس می‌کنی. قدم به بیرون بگذار و رنگ زیبایی را تماشا کن.
هوش مصنوعی: فشار ناامیدی و امید نباید به قدری باشد که دو سنگ را به هم بفشارد و از آنها جرقه‌ای به وجود آورد.
هوش مصنوعی: خودت را در بند فکر و خیال نکن، بلکه به‌جای آن، به زیبایی‌های دنیای اطراف توجه کن و از آنها لذت ببر.
هوش مصنوعی: آتش وجود، نیازی به صبر و حوصله دارد. کمی تأمل کن و قبل از هر اقدام، یک لحظه به خودت فرصت بده تا فکر کنی.
هوش مصنوعی: کسی به فکر تو نیست و به حالت غفلت یا بیداری تو توجهی ندارد. هزار بار هم که شده، خودت را پایین بیاور و از زیر سنگ بیرون بیا.
هوش مصنوعی: آزادگان از دیاری که ستاره‌ها در آن قرار دارند عبور کردند، حال تو نیز پر و تیر خود را بیرون آر و به حرکت درآی.
هوش مصنوعی: اگر شیشه‌ای در حال نشستن بر لبه‌ی چیزی باشد، به آرامی آن را نگه می‌دارد و باید از آنجا خارج شود تا از گرفتاری نجات یابد.
هوش مصنوعی: بهار، شادی و سرزندگی دنیا را به هیچ چیز نمی‌سنجند؛ فقط دو روز بگرد و به این سبزه‌زار نگاه کن که چقدر زیباست.
هوش مصنوعی: هرگز از این وضعیت ناامید نشو، اگر در شرایطی نامساعد هستی، همیشه راهی برای خروج و بهبود هست. حتی اگر مشکلی داری، سعی کن راهی برای فرار از آن پیدا کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.