بیا ایگرد راهت خرمن حسن
به چشم ما بیفشان دامن حسن
سحرپردازی خط عرض شامی است
حذر کن از ورق گرداندن حسن
به چشمم از خطت عالم سیاه است
قیامت داشت گرد رفتن حسن
چو خط پروانهٔ حیرت مآلیم
پر ما ریخت در پیراهن حسن
ز سیر بیخودی غافل مباشید
شکست رنگ داردگلشن حسن
نه ای خفاش با مهرت چه کین است
بجز کوری چه دارد دشمن حسن
تعلقهای ما با عالم رنگ
ندارد جز دلیل روشن حسن
گشاد غنچه آغوش بهار است
مپرس از دست عشق و دامن حسن
نه عشقی بود و نی عاشق نه معشوق
چهها گل کرد از گل کردن حسن
شکست رنگ ما نازی دگر داشت
ندیدی آستین مالیدن حسن
ز دل تا دیده توفانگاه نازست
تحیر از که پرسد مسکن حسن
نگه سوز است برق بی نقابی
که دید از حسن جز نادیدن حسن
غبارم پیش از آن کز جا برد باد
عبیری بود در پیراهن حسن
رگگل مرکز رنگ است بیدل
نظرکن خون من درگردن حسن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف زیبایی و جذابیت "حسن" میپردازد. او از جلوههای ظاهری و باطنی عشق و زیبایی سخن میگوید و معشوق را با صفاتی چون سحرآمیز، دلربا و شگفتانگیز توصیف میکند. شاعر تأکید میکند که عشق واقعی فراتر از مقولات دنیوی است و تنها در جستجوی "حسن" میتوان به درک عمیقتری از عشق و زیبایی رسید. استفاده از تصاویری چون غنچه و بهار، نشاندهندهٔ طراوت و زنده بودن عشق است، در حالی که بیان احساسات عمیق و شگفتیها، نشاندهندهٔ قدرت و تاثیر "حسن" بر دل شاعر است. در نهایت، شاعر عاشقانه به زیبایی و مرگ و زندگی مرتبط با آنها مینگرد.
هوش مصنوعی: بیایید، ای زیبا، راهت را با زیباییهایت پر کن و دامن زیباییات را بر روی چشمان ما بپاش.
هوش مصنوعی: در این بیت، به زیبایی و جذابیت خاصی اشاره شده که میتواند دلفریب باشد. اما هشداری هم وجود دارد که باید از رفتار و تصمیمگیریهای impulsive پرهیز کرد، چون ممکن است با یک حرکت ناپخته، به تبعات ناخوشایند دچار شویم. زیبایی در ظاهر میتواند فریبنده باشد و بهتر است که با احتیاط با آن برخورد کرد.
هوش مصنوعی: چهرهات برای من مانند یک دنیای تاریک و غمانگیز است که با رفتن تو به روزی وحشتناک و بحرانی تبدیل شده است.
هوش مصنوعی: دستهای ما مانند خط پروانهای است که در حیرت به سر میبرد و زیبایی او را به تصویر میکشد.
هوش مصنوعی: از غفلت در حال بیخود بودن غافل نشوید، زیرا این حال میتواند زیبایی باغ لطافت را تغییر دهد.
هوش مصنوعی: ای خفاش، با محبت تو چه دشمنی وجود دارد جز این که به کوری میانجامد؛ زیرا که نمیتواند زیباییها را ببیند.
هوش مصنوعی: رابطههای ما با جهان، رنگ و بویی ندارد، جز نشان واضحی از زیبایی.
هوش مصنوعی: بهار زمان شکفتن گلها و زیباییهاست، پس در مورد عشق و زیبایی نپرسید، زیرا خودشان این شادی و زیبایی را به شما نشان میدهند.
هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده است که نه عاطفهای وجود داشته و نه کسی که عاشق باشد یا معشوقی باشد. با این حال، زیبایی و جذابیت وجود دارد که به شکل خاصی جلوهگر شده است و تأثیرات عمیقی برجای گذاشته است.
هوش مصنوعی: چهرهی ما بهدلایلی که شاید ندانستهای، دیگر جذابیت خاصی ندارد و زیباییام را از دست دادهام.
هوش مصنوعی: از دل تا چشم، طوفانی از زیبایی و ناز وجود دارد، اما کسی نمیداند که این زیبایی را از چه کسی باید پرسید یا به کجا نسبت داد.
هوش مصنوعی: نگاه جذاب و خیرهکنندهای که از زیباییها میگیرد، تنها از دیدن دلربایی نشأت میگیرد که در واقع، خود آن زیبایی را پنهان کرده است.
هوش مصنوعی: پیش از این که باد مرا از جا بزند، من غباری بودم که در پیراهن زیبایی وجود داشت.
هوش مصنوعی: رگگل نمادی از رنگ و زیبایی است، اما بیدل، به تو پیشنهاد میکند که به حالت و احساسات او دقت کنی، چون خون او در گردن زیبایی (حسن) جاری است. در اینجا، نوعی پیوند عمیق میان عشق و زیبایی نشان داده میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.