چه ممکن است که راحت سری برآورد از ما
مگر نفس رود و دیگری برآورد از ما
به عرصهٔ دو نفس انقلاب فرصت هستی
گمان نبود که دل لشکری برآورد از ما
چو رنگ عهدهٔ ناموس وحشتیم به گردن
ز خویش هرکه برآید پری برآورد از ما
شرار کاغذ اگر در خیال بال گشاید
جنون به حکم وفا مجمری برآورد از ما
دماغ ما سر غواصی محیط ندارد
بس است ضبط نفس گوهری برآورد از ما
فلک ز صبح قیامت فکنده شور به عالم
مباد پنبهٔ گوش کری برآورد از ما
فسردهایم به زندان عقل، چاره محال است
جنون مگر که قیامتگری برآورد از ما
به رنگ غنچه نداریم برگ عشرت دیگر
شکستِ شیشه مگر ساغری برآورد از ما
بهار بیخودی افسوس گل نکرد زمانی
که رنگ رفته چمن پیکری برآورد از ما
در انتظار رهایی نشستهایم که شاید
به روی ما مژه بستن دری برآورد از ما
چو بیدلیم همه ناگزیرِ نامهسیاهی
جبین مگر به عرق کوثری برآورد از ما
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به توصیف حالاتی از وجود و نفس انسانی میپردازد. او به این موضوع اشاره میکند که شاید انسانها به سختی از خویش رها شوند و دلایل مختلفی برای این رهایی وجود دارد. ما در دوران معاصر در شرایطی به سر میبریم که احساس میکنیم در زندان عقل محبوس شدهایم و تنها با جنون و آزادی واقعی از این وضع نجات خواهیم یافت. شاعر به ناامیدی و افسردگی موجود در جامعه، بیتحرکی و انتظار برای تغییر اشاره میکند و از عدم توانایی در بیان احساسات و نیاز به رهایی از این شرایط مینالد. در نهایت، او به امید اینکه روزی تغییراتی مثبت در زندگیامان رخ دهد، اشاره میکند، اما این امید به دست خود ما بستگی دارد.
هوش مصنوعی: آیا ممکن است که ما راحت سرمان را بلند کنیم و از خودمان جدا شویم، مگر اینکه نفس ما برود و کسی دیگر از ما جدا شود؟
هوش مصنوعی: در اینجا گفته شده است که در دنیای پرآشوب و تغییرات، هیچگاه نمیتوان به راحتی پیشبینی کرد که چه حوادثی ممکن است اتفاق بیفتد، و دل انسان قادر است نیروی زیادی از خود بروز دهد و از درون برآشوبها پیروز شود.
هوش مصنوعی: وقتی که در تحت تأثیر زیبایی کسی قرار میگیریم، احساس ترس و وحشت به ما دست میدهد. این زیبایی به قدری قوی است که هر کسی که به آن دل ببندد، از ما دور میشود و نمیتواند با ما بماند.
هوش مصنوعی: اگر تصویر کاغذی در ذهن به پرواز درآید، جنون وفادارانهای از ما برخاسته میشود.
هوش مصنوعی: ما سرِ غواصی نداریم که بتوانیم عمیقاً در عمقهای غیرقابل دسترسی غوطهور شویم. به همین خاطر، نفسکشیدن تنها برای ما کافی است و از ما بهرهای به خاطر نفسکشیدن بهدست میآید.
هوش مصنوعی: آسمان از صبح روز قیامت شور و هیجان به پا کرده و امیدوارم که دیگر هیچ نوع بیتوجهی و غفلت از ما برطرف شود.
هوش مصنوعی: ما در قید و بند عقل خستهایم و راهی برای حل مشکلاتمان وجود ندارد، مگر اینکه جنون و شورش بر افروخته شود و به یاد قیامت بیفتیم.
هوش مصنوعی: ما دیگر از شادیهای زندگی خبری نداریم، چون مانند غنچهای که برگهایش ریخته، در حالتی هستیم که هیچ چیز نمیتواند ما را شاد کند، مگر اینکه نوشیدنی مفرحی به دست ما برسد.
هوش مصنوعی: بهار بدون دلیل، حسرت گل را نداشت؛ زمانی که رنگ و روی چمن از ما جدا شد و به شکلی دیگر بروز پیدا کرد.
هوش مصنوعی: ما در انتظار آزادی هستیم و امیدواریم که روزی با یک نگاه، درِ رحمت و لطف بر ما باز شود.
هوش مصنوعی: ما مانند بید هستیم و چون بیدها در برابر سختیها تسلیم میشویم. نامهای از ناامیدی بر پیشانیما نوشته شده، مگر اینکه با تلاش و کوشش، مانند عرقی که در کار فردی سختکوش جاری است، بتوانیم این وضعیت را تغییر دهیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.