کو رنگ، چه بو؟ جلوهٔ یارست ببینید
گل نیست همان لالهعذارست ببینید
زبن برگ گلی چند که آیینهٔ رنگند
آن دست که بیرون نگارست ببینید
آفاق به عرض اثر خویش اسیرست
صیّاد همین گرد شکارست ببینید
بر صفحهٔ آتشزدهٔ عمر منازبد
فرصت چقدر سبحه شمارست ببینید
این دشت که جولانگه صد رنگ تمناست
ای آبلهپایان همه خارست ببینید
خونگرمی عشق آینهپرداز بهارست
کو غنچه چهگلبوس و کنارست ببینید
یک سجده نپیمود طلب بیعرق شرم
پیشانی ما آبلهدارست ببینید
آن رنگ کز اندیشه برون است خیالش
دیگر نتوان دید بهارست ببینید
عمریست تماشاکدهٔ شوخی نازیم
آیینهٔ ما با که دچارست ببینید
بیدل ز نفس آینهام یأس خروش است
کای دیدهوران این چه غبارست ببینید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و عشق است و شاعر به وصف جلوههای طبیعی و انسانی میپردازد. او با استفاده از تصاویر گل و رنگ، احساسات عمیق خود را بیان کرده و به تضادهای زندگی اشاره میکند. همچنین، شاعر به ناپایداری عمر و عشق اشاره کرده و از دستنیافتنی بودن برخی زیباییها و تجربیات میگوید. در نهایت، او به حالت پوچی و یأس خود اشاره کرده و از مخاطب میخواهد زیباییهای واقعی و واقعیات زندگیاش را مشاهده کند.
هوش مصنوعی: به چه رنگ و بویی؟ زیبایی یار را ببینید، این گل نیست، بلکه همان لالهعذار است که در پیش روی شماست.
هوش مصنوعی: چند برگ گل مانند آینهای رنگا رنگ وجود دارند، آن دستی را که نقاشی از خارج به تصویر کشیده، ببینید.
هوش مصنوعی: جهان به خاطر تأثیر خود، گرفتار است. صیاد، همان کسی است که این دام را به راه انداخته. نگاهی به اطراف بیندازید.
هوش مصنوعی: در زندگی پرچالش و پرخشونت من، چقدر زمان برای شمارش کارهای خوب و درست وجود دارد؟ بیایید ببینیم.
هوش مصنوعی: این دشت جایی است که خواستههای بسیاری در آن موج میزنند، اما برای کسانی که ضعف و کمبود دارند، تنها دشواریها و موانع به چشم میآید. توجه کنید که زیباییهای این فضا برای شما قابل دسترسی نیست.
هوش مصنوعی: عشق گرم و زیبا مانند بهاری است که آن غنچهها را در آغوش میکشد و مینوازد. نگاه کنید به این زیباییها.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به بیان احساس شرم و خجالت خود میپردازد و میگوید که یک بار هم سجده نکرده و به علت عرق شرم بر پیشانیاش که زخم شده، به وضعیت خود اشاره میکند. این نشاندهنده تأثیر سنگین خطاها و گناهانی است که بر دوش اوست و او را از بندگی خدا دور کرده است.
هوش مصنوعی: رنگی که از تفکر خارج شده است، دیگر نمیتوان آن را به شکل خیال در دید. این رنگ مانند بهار است، آن را ببینید.
هوش مصنوعی: مدتی است که من در حال تماشای زیباییها و نازهای خود هستم. بیابید ببینید که آیینه من با چه کسی درگیر و در حال گفتگو است.
هوش مصنوعی: بیدل میگوید که در وجود من، ناله و ناامیدی بهنجوا درآمده و از شما بینندگان میخواهم که این چه گرد و غباری است که در اطراف ماست را ببینید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای مردم کور، این چه بهارست ببینید
گلبن نه و گلهاش ببارست ببینید
فردا همه یک رنگ شود طالب و مطلوب
امروز یکی را که هزارست ببینید
آن ماه که دل میبرد از ما رخ و زلفش
[...]
طوفان گل و جوش بهارست ببینید
اکنون که جهان بر سر کارست ببینید
در سبزه و گل آب روان پرده نشین است
ماهی که درین سبزحصارست ببینید
قانع مشوید از خط استاد به خواندن
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.