فلک باز از نهان خارم نهادست
که پیری پای بر کارم نهادست
مرا خاری چنین ننهاد دیگر
اگر چه خار بسیارم نهادست
بدین موی سپید ار راست خواهی
بنای رنج و آزارم نهادست
مرا تا دهر سنبل یاسمین کرد
به دل بر بار تیمارم نهادست
تحکم بین که گردون برگ کافور
به جای مشک بر بارم نهادست
معاذالله که این موی سپیدست!
که دل بر جنگ و پیکارم نهادست
به راه عیش بر، دامی است ز انده
که این چرخ ستمکارم نهادست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ دردی است که زندگی و زمان برای شاعر به همراه داشته است. شاعر به بیان احساساتش در مورد پیری و مشکلات ناشی از آن میپردازد و میگوید که رنجها و سختیها به او خاری همچون موی سپید دادهاند. او احساس میکند که زمان و سرنوشت بر او ظلم کرده و بر دوشش بار سنگینی از غم و اندوه نهادهاند. در کل، شعر نمایانگر نارضایتی از چرخش روزگار و تأثیر آن بر زندگی انسان است.
هوش مصنوعی: آسمان دوباره از درون به من زخم زده، چون که پیری بر تلاشهایم سایه افکنده است.
هوش مصنوعی: دیگر برایم درد و ناراحتی به مانند گذشته نیست، هرچند بارها با مشکلات و رنجها مواجه شدهام.
هوش مصنوعی: اگر میخواهی با این موی سپید من، پایههای رنج و آزار را بنا کنی، باید بدانی که این شعر از تجربیات و زخمهای زندگی من نشأت گرفته است.
هوش مصنوعی: مرا در طول زندگی با زیبایی و لطافت یاسمن احاطه کرده و در دلم بار نگرانی و درد را قرار داده است.
هوش مصنوعی: در اینجا گفته میشود که در عالم بالا، به جای مشک که عطر خوشی دارد، از کافور که بوی ملایمتری دارد، استفاده شده است. این به نوعی اشاره به تغییرات و دگرگونیها در طبیعت و عالم هستی دارد.
هوش مصنوعی: خدای نکرده، این موهای سپید نشانهای از پیری و ضعف نیست! چرا که دل من همچنان شجاع و آماده نبرد و مبارزه است.
هوش مصنوعی: در مسیر لذت و خوشی، تلهای از غم و اندوه وجود دارد که این سرنوشت ناعادلانه بر من تحمیل کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.