گنجور

 
ملک‌الشعرا بهار

تا هست همی خوریم باده

چون‌نیست نمی‌خوربم باده

روزی که بهای می کم آید

آن روزکمی خوریم باده

ما از پی جلب اشتهایی

یا دفع غم‌، خوربم باده

ور جام به ماکند تعارف

زیبا صنمی‌، خوریم باده

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode