|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و وجود معشوق است. شاعر خود را به عنوان آینه‌ای برای نمایش زیبایی معشوق معرفی می‌کند و می‌گوید که در لحظه‌ای که ملایک خداوند برای او سجده کردند، ابلیس از این کار سر باز زد و رد شد. او به شناخت عمیق خود اشاره می‌کند که فراتر از باورهای مذهبی انسان‌هاست و به هر حال خودش را همزمان مؤمن، کافر، گبر و یهودی معرفی می‌کند. به طور کلی، شعر بازتابی از عشق عمیق و شناخت وجودی شاعر است.
راهنما_اِریس: طللع و درخشش نورِ وجود / جان از بازتاب نورِ جان است که من به آن می فرستم . عکس رخ او در دل ، تجلیِ نورِ شاهدِ نور است .
راهنما_اِریس: ان زمانی که تمام ملائک به فرمان خدا ، به من سجده کردند ، شیطان سجده نکرد و مردود بارگاه خداوند شد .
راهنما_اِریس: تا زمانی که کسی حقیقت وجود و ذات مرا نشناسد یا تا زمانی که آدمی حقیقت وجود خود که همان جان یا نورِ اگاه بودن را نشناسد [ دچار این توهم است که بدن یا فکر یا باور است ] . فکر می کنند که من ، یک فکر هستم ، یک باور . بخاطر همین مرا مسلمان یا یهودی یا کافر یا گبری می بینند . [ در صورتیکه ذات ما ، در وحدت است اما ظاهرمان در تکثر ]
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
از بسکه غم عشق تو در دل بفزودم
گوی از همه عشاق به عشقت بربودم
بسیار نکویان جهان را بستودم
هر جای که از مصحف خوبی بگشودم
دیری است که دیوانه آن چشم کبودم
سرمستم از این بادهٔ دیرینه که بودم
از روی فروزندهٔ او پرده فکندم
از کار فروبستهٔ دل عقده گشودم
بینایی من در رخش از گریه فزون شد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.