هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از خواب خود در باغی پر از گل سخن می‌گوید. او خوابش را سرزنش می‌کند که باعث شده باغبان که مراقب گل‌هاست، به گل دوست دیرینه‌اش آسیب بزند و بر آن هزاران خار بگذارد. این شعر بیانگر احساسات عمیق و تنهایی شاعر است.
اخطار: خلاصه‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از خواب خود در باغی پر از گل سخن می‌گوید. او خوابش را سرزنش می‌کند که باعث شده باغبان که مراقب گل‌هاست، به گل دوست دیرینه‌اش آسیب بزند و بر آن هزاران خار بگذارد. این شعر بیانگر احساسات عمیق و تنهایی شاعر است.
هوش مصنوعی: در مرز گل‌ها خوابیده بودم، ناگهان گل من را بیدار کرد و خوابم را به هم زد.
هوش مصنوعی: باغبان مشاهده کرد که دوست دیرینش با هزاران خار از گل محافظت کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
نخستین جوهر روحانیان کرد
که او را نز مکان و نز زمان کرد
چو طالع موکب دولت روان کرد
سعادت روی در روی جهان کرد
بزیر بالش آن زن نهان کرد
که یعنی خون زن نامهربان کرد
از آن بخشش که دامانش گران کرد
ره آوردی به مسکینان روان کرد
چو خواجه قصهٔ آخر زمان کرد
به چندین جا از این معنی نشان کرد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۵ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.