هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و درد جدایی سخن میگوید و میخواهد که یک نمایش پرشکوه در اتاقش برگزار کند. او به ابروهای معشوقش قسم میخورد که غم و درد او به شدت مرتبط با این جدایی است. احساسات عمیق و عاطفیای که شاعر نسبت به معشوقش دارد، مرکز اصلی این شعر را تشکیل میدهد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و درد جدایی سخن میگوید و میخواهد که یک نمایش پرشکوه در اتاقش برگزار کند. او به ابروهای معشوقش قسم میخورد که غم و درد او به شدت مرتبط با این جدایی است. احساسات عمیق و عاطفیای که شاعر نسبت به معشوقش دارد، مرکز اصلی این شعر را تشکیل میدهد.
هوش مصنوعی: بیا و چراغی روشن کن تا اتاقم درخشان شود؛ در این درد و رنج جدایی، کمکم کن.
هوش مصنوعی: به آرایش و زیبایی ابروهایت قسم میخورم که غم من به اندازه دو ابروی تو است و همین باعث میشود که من از تو دل پری داشته باشم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چنین گفت او که یوسف در فراقم
بکشت وزرد کرد از اشتیاقم
همی پرسی که چونی در فراقم
چه می پرسی ز خورد و خواب، طاقم
دل و هوش او چنان بربود یکسر
به چشم شوخ و ابروهای طاقم
در وصلم به رو یکباره در بست
[...]
کز آن روزی که مسکن شد عراقم
همه زهر است و تلخی در مذاقم
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.